4. معرفت به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ؛ آشكار است كه اقبال قلبی، از شناخت و احساس محبّت، مایه می‌گیرد؛ از این رو مهم‌ترین وظیفه‌ای كه هر شیعة منتظری بر عهده دارد، كسب معرفت نسبت به وجود مقدّس امام و حجّت زمان خویش است. و در روایات تأكید فراوانی شده است كه باید معرفت امام را جدّی گرفت. امام صادق علیه السلام فرمودند: خداوند، زمین را لحظه‌ای خالی از حجت قرار نداد. به سبب حضور حجت است كه انسان، مكلف به شناخت امام است و به همین دلیل در حدیث آمده است كه: هركس بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلیت مرده است.1و این نشان‌گر اهمیت شناخت امام است. پس هر انسانی اعم از زن و مرد با شناخت خود از امام، و منزلت و هدف او، خود را مقید می‌سازد؛ به تربیت در راه آن امام و رسیدن به كمال نهایی، یعنی یاری آن امام و ساختن یاران واقعی. یك زن به منزلة یك فرد مسلمان و انسانی كه در تربیت و ساختن انسان‌های با معرفت، مؤثر است، باید در شناخت، حضرت زهرا علیها السلام را الگوی خود قرار دهد؛ چرا كه بالاترین و بهترین زن نمونه ـ كه تمام زن‌ها و شخصیت‌های مسلمان باید از او درس بگیرند ـ فاطمه زهرا علیها السلام است. از نظر معرفت، شخصیتی آگاه است نه عامی. پس اگر یك زن در شناخت امام و هدف و راه او مستحكم باشد و به معرفت اصلی رسیده باشد، در شناخت و معرفت فرزند و جامعه تأثیرگذار خواهد بود و می‌تواند یكی از رسالت‌های خود را به انجام رساند. پیمودن جادة انتظار برای یك فرد، بدون شناخت امام منتظر، ممكن نیست. استقامت و پایداری، در وادی انتظار، وابسته به درك صحیح از پیشوای موعود است. اگر معرفت امام برای منتظر حاصل شود، او خود را در جبهة امام می‌بیند و احساس می‌كند كه در خیمة امام و كنار او قرار گرفته است؛ بنابراین لحظه‌ای در تلاش برای تقویت جبهة امام خویش كوتاهی نمی‌كند.

5. محبّت به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف؛ محبّت، حالتی است، میان محبّ و محبوب كه سرچشمة آن، قلب و درون است، لكن نمود آن، در ظاهر و در افعال و اعمال محبّ، به روشنی پیداست؛ محبتی كه جلوة عینی پیدا می‌كند و به محب جهت می‌بخشد؛ محبت، امری طرفینی است، محب می‌سوزد و محبوب جذب می‌كند. محب، تمنّا می‌كند و محبوب، دامان خویش را برای تمنّای محب می‌گستراند. انسان، فطرتاً كمال جو است و همواره در پی یافتن فرد اكمل می‌باشد و سعی در نزدیك شدن به او دارد. محبت انسان در پی شناخت دقیق او از محبوب است. خداوند، حجتی برای ما و در سر راه زندگی مان نهاده كه وجودش، مطابق با خواست‌ها و نیازهای فطری ماست. اگر طالب جمالیم و صاحبان جمال را دوست می‌داریم و می‌خواهیم دیگران را نیز در پی شناخت و محبت جمال قرار دهیم و یاوران جمال را افزون كنیم، جلوة جمال حق، اوست كه همه زیبایی‌ها را در خود جمع كرده است. همان طور كه جدّ گرامی اش فرمود: مهدی، طاووس اهل بهشت است.2چهرة مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف مثل ماه تابان است.3چهرة مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف مثل ستاره درخشان است. 4هنگامی كه قلب، مملو ازعشق می‌شود، همّت عاشق به تمامی در جهت دیدار معشوق است و از هر فرصتی، استفاده می‌كند تا زمینة دیدار و حضورش را فراهم نماید. پس تمام انسان‌ها چه زن و چه مرد، وقتی محبت واقعی در قلب شان رسوخ كند، در انجام رسالت، كوشا خواهند بود. یك زن به منزلة حامی و یاور فرزند و همسر خود، با شناختی كه از امام خود دارد و محبتی كه از او بر دلش مانده است، سعی دارد تا در تربیت فرزندان و كمك به همسر خود در جهت رسیدن به اهداف الهی – كه همان ساختن یاوران راستین مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و زمینه سازان ظهور است – تلاش كند تا بتواند رسالت الهی خود را به خوبی انجام دهد؛ زیرا حكومت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، یارانی با صلابت، باایمان و شجاع می‌خواهد و این مهیّا نمی‌شود، مگر با وجود مادران و همسران شجاع، فداكار، باایمان و خودساخته كه هدف اصلی آنها رضای حق و رسیدن به كمال مطلوب است.

1 «من مات ولا یعرف امامه مات میتةً جاهلیة». محمد كلینی، اصول كافی، ترجمه سید جواد مصطفوی، انتشارات گلگشت، ص377، روایت 3؛ نعمانی، پیشین، ص130: از امام صادق علیه السلام به نقل از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم.

2. «المهدیّ طاووس اهل الجنّه». صافی گلپایگانی، پیشین، منتخب الاثر، ص185.

3. وَجهه كالقمر الدّریّ. معجم احادیث الامام مهدی (قم: مؤسسة معارف اسلامی 1411ق)، ج1، ش72.

[4 كاَنَّ وجهه الكوكب الدّری. صافی گلپایگانی، پیشین، ص185.