خداوند آنچنان که سحر گاهان شب تاتر از تاریکی را آرام آرام در حقیقت روشن روز پنهان می گردانی

گرم پنهان کردن تاریکی نفسم در تظاهر به روشنی و پاکی ام  در نزد خلق چگونه باید و در نظر تو کیستم

و آنگونه که خداوند روز روشن را در آرامش شب فرو می بری و آن هم که دیگر اثری از خورشید و شیبش نیست

و تمام جلوه حق و حقانیم را در تاریکی نفسانیم فرو بردم و

و در خویش فرو بردم

و حال آنکه بینایی و شنوایی تو می داند که شب و روز از پی هم حاضراند و هیچ یک نیست نمی شوند

و من و گمان بی بازگشتی شب و روزم غافل از آنکه باز خواهم گشت

همچون شب و روز دوباره از پی دوباره نزد تو .

و خداوند نزدیکتر از …