حضرت علی علیه السلام در کلام امام خمینی ره
تواضع علی علیه السلام
امام علی علیه السلام آن کسی است که زمام یک مملکتی ـ که از حجاز گرفته تا مصر و این جاها را، ایران و سایر جاها ـ تحت سلطه او بود و قدرت جسمی و روحی خودش آن طور بود. می بینیم از یکی از این افراد پایین و متوسط، متواضع تر است و این قدرت ها ابدا در روح او تأثیر نکرده؛ برای این که روح این قدر بزرگ است که همه عالم را می گیرد.
علی علیه السلام ، مظهر اسم اعظم
صلوات و سلام بی پایان به رسول اعظم که چنین وجودالهی را در پناه خود تربیت فرمود و به کمال لایق انسانیّت رسانید؛ و سلام و درود بر مولای ما که نمونه انسان و قرآن ناطق است و تا ابد نام بزرگ او باقی است و خود الگوی انسانیّت و مظهر اسم اعظم است.
اهمیّت سلامت دین
علی علیه السلام در وقتی که رسول اکرم به حسب روایت فرمود که تو شهید خواهی شد، به فکر این بود که آیا با سلامت دین [از دنیا می رود] یا نه. سؤال می کند که من هنگام شهادت دینم سالم است؟ می فرماید که بله. آن چیزی که اولیای خدا توجّه به او داشتند سلامت در دین و سلامت نفس بود.
علی علیه السلام ، سرباز گمنام
اساسا سربازان اسلام، اگرچه نامدار باشند، در این جهان گم نامند. نام دارترین سرباز فداکار در اسلام، امیرالمؤمنین است و او گم نام ترین سرباز است. با کدام تفکّر عرفانی، فلسفی، سیاسی و کدام قلم و زبان و بیان، بشر این سرباز گم نام را معرّفی کند و بشناسد و بشناساند؟
جامع اضداد
من درباره شخصیّت حضرت امیر چه می توانم بگویم و کسی چه می تواند بگوید؟ ابعاد مختلفه ای که این شخصیّت بزرگ دارد به گفت وگوی ماها و به سنجش بشری در نمی آید. کسی است که انسان کامل است و مظهر جمیع اسماء و صفات حقّ تعالی است. ابعادش به حسب اسماء حق تعالی باید هزارتا باشد و ما از عهده بیان حتی یکی اش را نمی توانیم برآییم این شخصیّت که جامع تضادّ است، امور متضادّ در او جمع است.
علی یک عالَم بود
حضرت امیر، سلام اللّه علیه، یک نفر نبود؛ همه عالَم بود. همه چیز بود، روی آن جهات معنویّت و واقعیّتی که داشت. انسان مادامی که توجّهش به همین مادیّات دنیا و جهات پایین است یک نفر است. آن هم یک نفر حیوان. ما با حیوانات در این معنا شرکت داریم که همه می خوریم و می خوابیم. این کارهای حیوانی را می کنیم. آنی که امتیاز می دهد شما را و همه ما را از حیوانات آن معانی است که در انسان موجود است. بالقوّه موجود است و باید بالفعل بشود. آن خطّ الهی و روحانی است که در انسان موجود است و باید رشد بدهد. اگر چنانچه آن خطّ معنوی را رشد دادید، یکی تان یک فوج می شوید. یک نفر دیگر نیستند.
موانع حکومت علی علیه السلام
آن چیزی که موجب تأسّف است این است که مجال پیدا نکرد حضرت امیر علیه السلام نگذاشتند مجال پیدا بکند؛ چون حکومتی که حکومت اللّه است در دنیا، به آن نحوی که می خواست خود حضرت امیر علیه السلام ، می خواست پیاده کند تا دنیا بفهمد که اسلام چی آورده است و چه شخصیّت هایی دارد. در آن وقت که حکومت دست ایشان نبود که مجال نبود، آن وقت هم که حکومت دست ایشان آمد باز مجال ندادند. سه تا جنگ بزرگ در زمان ایشان افروختند و مجال این که یک حکومتی که دلخواه او هست برقرار کند نشد.
اعتقاد به امام غائب چه اثری در تفکر فلسفی و اخلاقی و بالاخره، تمام زندگانی معنوی انسان دارد؟
که همة فرق و طبقات مسلمین، روایت کرده و پذیرفتهاند، و در روایات زیادی از طریق فریقین (خاصه و عامه) تصریح به اسم و اسم پدر او نیز شده، و به روشنی بیان گردیده که او پسر امام یازدهم شیعه اثنیعشری می باشد.
بلکه منظور این است که اثری که شیعه از تصور امام غائب و اعتقاد بوجود وی دریافت میکند، و استفادة معنوی که از این راه عایدش میشود، پس از گذشتن دو قرن و نیم از هجرت پیغمبر اسلام(ص) شروع نمیشود.
بلکه پیغمبر اسلام با بیان صریح و اخبار قطعی خود، به «مهدی» موعود، پیش از موسم ولادتش آن حالت معنوی را که با اعتقاد به «مهدی» در باطن یک نفر مسلمان واقع بین جلوهگر میشود، در نفوس عموم اهل اسلام بهوجود آورده، و در مسیر معنوی، مورد استفادهشان قرار داده است.
درمان حواسپرتی با ترک گناه
بعد میفرمایند: وَ تَخَلَّصْ إِلَى إِجْمَامِ الْقَلْبِ بِقِلَّةِ الْخَطَإِ؛ اگر این نسخه درست باشد معنایی که من از آن میفهمم این است كه «قلة الخطû یعنی «قلة العصیان»؛ یعنی اگر میخواهی حواست جمع باشد و تمركز متعارف داشته باشی سعی كن كم گناه انجام دهی. ما برای رفع نیازها و تأمین خواستههایمان راههایی شرعی و معقول داریم. اما اگر انسان از مسیر صحیح منحرف شود گرفتار هزار پیچ و خم میشود. مثلا ارضای غریزه جنسی یک راه فطری دارد و آن ازدواج است. اما وقتی از مسیر صحیح خود منحرف شد: وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ * إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ …. * فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ1 انسان به انواع دلهرهها، دلمشغولیها و پراكندگیها مبتلا میشود. گاهی یک نگاه حرام ذهن انسان را در تمام روز به خود مشغول میکند؛ نه در نماز حواسش جمع است و نه در سایر کارها. اگر چشمش را حفظ كرده بود به این پراكندگی مبتلا نمیشد. این پراكندگی به خاطر این است كه از جاده مستقیم فطرت و شرع خارج شده است. اگر انسان بتواند خود را از خطاها و گناهان حفظ كندـ سعادت حقیقی هم جز این راهی ندارد ـ خواهد دید كه در اثر اطاعت خدا، خیلی بیشتر آرامش، تمركز و حواسجمعی برای او حاصل میشود و اگر روزی در دام شیطان بیافتد خواهد دید كه انواع پراكندگیهای ذهنی دامنگیر او میشود، به طوری که كارهای عادی را هم نمیتواند درست انجام دهد. هرزگی چشم، زبان و گوش باعث میشود كه انسان دچار پراكندگی شود و نیروهای او هدر برود و گاهی ضرر هم به انسان وارد شود. لذا امام باقر علیهالسلام میفرمایند: اگر میخواهی بدنت راحت باشد، سعی كن حواست جمع باشد و اگر میخواهی حواست جمع باشد، سعی كن كم خطا كنی.
مؤمنون، 5-7 و معارج، 29-31.
تبیان
مگر میشود خدا رهایت کند !
ای جابر! چه کسی از خداوند تبارک و تعالی درخواستی کرده و خداوند درخواست و خواهش او را نپذیرفته و به او عطا نکرده است؟ یا اینکه چه کسی به خداوند توکّل و تکیه کرده و خداوند او را کفایت ننموده است؟ یا اینکه چه کسی است که به خداوند اعتماد و اطمینان کرده و خداوند را نجات و رهایی نداده باشد؟
روی عَنِ الباقِرِ (عَلَیهِ السَّلامُ) قال: لجابر الجُعفی، یا جابرَ:
«مَن هذَا الَّذی سَأََلَ اللَه تَبارَکَ وَ تَعالی فَلَم یُعطِهِ أََو تَوَکَّلَ عَلَیهِ فَلَم یَکفِهِ أََووَثِقَ بِهِ فَلَم یُنجِهِ» (بحارالانوار، جلد68، صفحه 138) ؛
ترجمه: ای جابر! چه کسی از خداوند تبارک و تعالی درخواستی کرده و خداوند درخواست و خواهش او را نپذیرفته و به او عطا نکرده است؟ یا اینکه چه کسی به خداوند توکّل و تکیه کرده و خداوند او را کفایت ننموده است؟یا اینکه چه کسی است که به خداوند اعتماد و اطمینان کرده و خداوند را نجات و رهایی نداده باشد؟
درد نامه ای از جنس درد
چگونه است که در کشور اسلامی فرضا برای آب و فاضلاب در برنامه های5 ساله و سالانه ،برنامه ریزی وجود دارد اما طرحی مشخص نیست که بگوید نرخ بدحجابی را از این میزان در طول 5 سال به آن مقدار کاهش میدهیم،چگونه است برای کمربند ایمنی قانون قابل اجرا وجود دارد ولی برای کمربند ایمنی حجاب و عفاف در جامعه برنامه و اهتمامی وجود ندارد.چرا در ادارات دولتی و حتی فرهنگی،در قوه قضائیه و در بسیاری از مراکزی که خود باید مروج و مرجع مبارزه با مظاهر فساد و بدحجابی باشد،مظاهر حریم شکنی الهی و بدحجابی وجود دارد.؟؟
چه کسی باید پاسخگوی روح و روان به هم ریخته جوانان و نوجوانان لطمه خورده از این ناهنجاری اجتماعی باشد.این همه مفاسدی که شروع آن از نگاه وسوسه انگیز به جلوه های گناه و بدحجابی بوده است،آیا خسارت بزرگ جامعه اسلامی نیست؟
اگر در این کشور چند پمپ بنزین به آتش کشیده شود چه تکاپویی و برنامه ریزی شروع می شود ولی چرا وقتی که بزرگترین سرمایه های کشور که نوجوانان پاک این کشور است،هر روز به آتش جاذبه های شهوت در دام گناه می سوزند و از خدا و اسلام و نظام اسلامی فاصله می گیرند حرکت و تکاپویی به چشم نمیخورد؟؟چرا مسئولین به فکر برنامه ریزی و اجرا نمی افتند؟؟ چرا….؟ این ها فاجعه جامعه اسلامی است.