یکی از دلایل ریشه های بدحجابی
03 مرداد 1390
ـ ضعف حيا
ضعف اين صفت از سستي اعتقاد به مبدأ و معاد سرچشمه مي‌گيرد و بي‌حجابي از مصاديق بارز بي‌حيايي است كه از ضعف ايمان ناشي مي‌شود. امام صادق(ع) فرموده است: ايمان ندارد كسي كه حيا ندارد. پيامبر اكرم(ص) فرموده است: خدا حيا و پوشيدگي بندگانش را دوست دارد. پوشش و حيا تفكيك ناپذيرند و تا جلوه‌اي از حيا در زني وجود داشته باشد، پوشش او نيز با جديت مراعات مي‌شود. زنان با حيا كساني هستند كه با پوشش كامل خود از نمايش بدن، موهاي سر و زينت‌هاي خود شرم مي‌ورزند. پاكي قلب زنان خودنما به سخن ستمكاري شبيه است كه لاف ترحم بلند كرده است. زناني كه اسرار زيبايي‌هاي جسماني خود را به نمايش گذارده‌اند، پرده بين خود و خدا را دريده‌اند.
كامياب كردن چشم‌هاي گرسنه نامحرمان كم‌ترين ساز ش با پاكي و نجابت ندارد و عفيف‌بودن زن بدحجاب از القائات بي‌اعتبار شيطان است. بدحجابي از آفات پاكدامني به شمار مي‌رود و اساساً زنان پاكدامني كه از موقعيت سالم روحي برخوردارند از گناهان جنسي پرهيز دارند و بي‌حجابي يك انحراف جنسي است. اميرالمؤمنين(ع) فرموده است: كسي كه پاكدامني پيشه كند گناهانش كم و در نزد خدا منزلتي عظيم دارد. بي‌حيايي زنان و دختران جوان غالباً از دوستان بي‌حيا، فيلم‌هاي مبتذل، جهل به ارزش والاي عفت و حيا و فرهنگ اقوام و خانواده به‌ويژه روحيه مادر و پدر سرچشمه مي‌گيرد و بي‌شرمي بسياري از دختران از برهنگي آنها به هنگام حضور در جامعه در ساليان قبل از تكليف ناشي مي‌شود. مسايل اخلاقي و تربيتي از ظرافتي خاص برخوردارند و از پايين‌ترين سنين عمر كودك شكل مي‌گيرند. اين اشتباه بزرگ است كه به مسايل تربيتي مربوط به شرم و حياي دختران تا 9 سالگي توجه نشود آن‌گاه با رسيدن زمان تكليف از آنها خواسته شود تا يكباره در خود انقلاب كنند و مسير چند ساله خود را عوض كنند. امور تربيتي انقلاب‌بردار نيست بلكه حقايقي هستند كه بايد به تدريج شكل گيرند. حجاب يك فرهنگ است كه از ساليان قبل از تكليف بايد مورد توجه و ممارست قرار گيرد. در هر صورت از جمله ريشه‌ها و مباني خودنمايي و بدحجابي زنان ضعف صفت ارزشمند حيا است. صفتي كه وجود آن به زن ارزشي بزرگ مي‌بخشد و فقدان آن او را از خاك پست‌تر مي‌سازد.