اين روزها از کوچه هاي ديار ما عطر کربلا مي آيد؛ عطري که غوغا مي کند، تبسم را به يغما مي برد و بر شعف مي شورد. کربلا فقط خزان غم نيست، بهار قيام است و فصل وصل سالکان. کربلا، هم مقتل امير عشق است و هم قتلگاه تمام عاشقان تاريخ. کربلا بهشت است و اشک شيعه، نهر زلال بهشتيان. کربلا، مدينه دلدادگي است، کعبه شيدايي و مشهد شيداييان. کربلا خورشيد منظومه آفرينش است و اقيانوس خون خدا. زمزم عاشوراييان، فرات است و سعي صفاصفتان از علقمه تا خيمه ها. محراب نماز ما ابروان ماه بني هاشم است.

زائران نينوا احرام سياه به تن دارند و همپاي زينب (س) طائف گودال قتلگاه حسينند. فرود دست ها بر سينه هاي سوخته، روايت ناشکيبايي شيعه در مصيبت مظهر رضا و شکيبايي است. در عزاي سالار حماسه و شمشاد سرخ شهادت، شط اشک به وصال درياي خروشان خون رسيده است. ما دل به عاشورا سپرده ايم و مونس صباي عشق و جرعه نوش سبوي وفا گشته ايم و حيات و عزت خود را در آيينه سرخ کربلا مي بينيم. امروز، صحيفه اندوه و آه در برابر ديدگان مشتاقان عاشورا گشوده مي شود و شهادت در افقي فراخناکتر از تاريخ، طلوعي مکرر مي يابد. ايثار، با مصداقي عظيم و لاله آسا به ظهور مي رسد. امروز تمامت هستي، «حسين» را زمزمه مي کند و «سقاي کربلا» را مي خواند. عطش از گستره خاک تا چکاد افلاک را فرا مي گيرد. قلب سوگواران بسان دشت تفتيده نينوا چاک چاک مي شود. سيماي کربلاييان برافروخته مي شود و دست هاي عزاداران، برافراخته. اينک شراره هاي شرافت غم از آتشفشان عشق
مي تراود. امروز به آستان سرخ عاشورا، قدم مي گذاريم و ميهمان ضيافت اشک و خون مي شويم.

حسین (ع)بیشتر از آب تشنه لبیک بود ،

اما افسوس که به جای افکارش

زخمهای تنش را نشانمان دادند

و بزرگترین درد او را بی آبی نامیدند…

ضرت آيت الله حكيم از مراجع تقليد نجف اشرف در ديدار نماينده بعثه‌ مقام معظم رهبري در عراق مهم‌ترين پيام پياده روي اربعين حسيني را اتحاد مسلمانان خواند و گفت: حضور پرشور زائران در راهپيمايي عظيم اربعين دشمنان اسلام را مأيوس كرد.
به گزارش خبرنگار اعزامي پايگاه اطلاع رساني حج از نجف اشرف، حضرت آيت الله سيدمحمدسعيد طباطبايي حكيم از مراجع تقليد نجف در ديدار حجت الاسلام والمسلمين نجفي روحاني نماينده بعثه مقام معظم رهبري در عراق، مهم‌ترين پيام پياده روي اربعين حسيني را اتحاد بين مسلمانان خواند و بر ترويج اين فرهنگ تأكيد كرد.

وي گفت: برپايي راهپيمايي باشكوه اربعين حسيني نشان داد كه مسؤول و غيرمسؤول، فقير و غني، عراقي و غيرعراقي يكي هستند و همه پاي سفره اباعبدالله الحسين (ع) مي‌نشينند و دست در دست هم به عزاداري براي سالار شهيدان (ع) مي‌پردازند.

اين مرجع تقليد در ادامه حضور پرشور زائران ايراني در راهپيمايي اربعين را سبب حسن معاشرت و احترام بين دو ملت ايران و عراق ارزيابي كرد و با تأكيد بر تبيين صحيح فرهنگ زيارت در بين زائران، پيام اين راهپيمايي عظيم را اتحاد و برادري خواند.

وي با بيان اينكه زيارت است كه قشرهاي مختلف را با فرهنگ‌هاي متفاوت و در يك مكان مقدس دور هم جمع مي‌كند، تصريح كرد: اگر اين حالت انسجام و برادري نبود، ۷ ميليون نفر يك جا در يك نقطه جمع نمي‌شدند و حتي تصور اين امر هم محال بود.

حضرت آيت الله حكيم با تأكيد بر اتحاد همه شيعيان جهان، با بيان اينكه حضور پرشور زائران در راهپيمايي عظيم اربعين دشمنان اسلام را مأيوس كرد، افزود: من بارها به شيعيان در نقاط مختلف جهان گفته ام كه بيايند و مراسم باشكوه اربعين حسيني را ببينند تا بدانند كه مذهب شيعه نزد شيعيان بر همه چيز مقدم است.

وي در بخش ديگري از سخنان خود با اشاره به روايتي به تبيين فرهنگ زيارت پرداخت و گفت: فردي به امام صادق (ع) عرض كرد كه من روزي به طواف خانه خدا رفتم اما در آن روز به سبب ازدحام موفق به انجام آن نشدم و به زائران خدمت كردم كه آن حضرت فرمودند: ثواب خدمت تو به حاجيان از طواف (مستحبي) خانه خدا بيشتر است.

اين مرجع تقليد در نجف اشرف با بيان اينكه در ايام ازدحام نبايد ديگران را اذيت كرد تا به ضريح رسيد، اظهار داشت: زيارت پيوند روح انسان با امام معصوم (ع) است و همين كه زائر وارد حرم شود، كفايت مي‌كند.

در ابتداي اين ديدار، حجت الاسلام والمسلمين نجفي روحاني با تشكر از عنايت مراجع عظام تقليد به امر زائران بر لزوم آموزش صحيح زيارت تأكيد و اربعين حسيني را منشأ آثار و بركات فراواني ارزيابي كرد.

مسؤول نمايندگي بعثه مقام معظم رهبري در عراق اظهار داشت: حضور ميليوني زائران در كربلاي معلي و نجف اشرف بسيار افتخار آفرين و موجب يأس دشمنان گرديد.

وي ادامه اين حركت عظيم را در آينده ضروري و لازم برشمرد و افزود: اين كار بزرگ بايد به نحو كامل و عميق تحليل و مورد آسيب شناسي قرار گيرد تا در آينده هرچه باشكوه‌تر و پربارتر برگزار شود.

به مناسبت ماه صفر ماه ابلاغ پيام شهيدان کربلا سرگذشت بانويي بزرگ و شکوهمندرا پيش چشم مي آوريم که به راستي تکميل کننده نهضت عاشورا و تبيين کننده ماهيت آن نهضت بود، و در عين آن که بار سنگين فراق و اسارت را بر دوش مي کشيد، در همه جا از فرصت استفاده کرد تا پيام و اهداف نهضت عظيم حسين(ع) را براي همه روشن کند، و به افشاگري بر ضد ستمگران بپردازد، و به راستي شاعردر شان او چقدر زيبا گفته:

تا قلم لب بر مرکب مي زند بوسه بر جا پاي زينب مي زند کربلا مي مرد اگر زينب نبود شيعه مي پژمرد اگر زينب نبود اي زبان صدق و تصديق و صفا اولين بيمار چشمت مصطفي عصمت زهرا عزيز مرتضي در تو جاري رستخيز مرتضي عصر عاشورا علم در دست توست کرسي و لوح و قلم در دست توست…

حضرت زينب(س) چون قهرماني وصف ناپذير پس از عصر عاشورا کمر همت بست تا دربرابر انواع طوفان هاي شکننده حوادث، راست قامت باقي مانده، او اين نهال نوپاي عاشورا را پرورش داد، آن را به کوفه و شام و مدينه و هر جاي ديگر که توانست با خود برد، و با هجرت ها و مجاهدات خستگي ناپذيرش به تربيت و رشد آن پرداخت.

بنابراين نهضت عاشورا ثمره مجاهدات امام حسين(ع) بود، و زينب پرورش دهنده اين نهال، از اين جهت که آن را بسيار عالي پرورانيد، و بسيار جالب پيام هاي آن را به جهانيان ابلاغ فرمود:

شايد بر همين اساس بود که پيامبر(ص) ويژگي هاي زينب(س) را هم چون خديجه کبري(س) خواند، در آن هنگام که خبر ولادت حضرت زينب(س) را به پيامبر(ص)دادند، آن حضرت فرمود:

«نوزاد را نزدم بياوريد»، وقتي که زينب(س) را به نزد او بردند، فرمود:

«به حاضران و غايبان وصيت و سفارش مي کنم که احترام اين دختر را پاس دارند،همانااين دختر شبيه حضرت خديجه(س) است.» در اين تشبيه اسراري عميق نهفته است، و بيان کننده آن است که همان گونه که وجود ربرکت حضرت خديجه(س) براي پيشرفت اسلام داراي آثار بسيار مبارک و کارساز بود، و هم چون مادري، اسلام راپرورش داد و همه امکانات خود را براي پيشرفت اسلام با کمال ايثار نثار کرد.

ادامه »

روز بيستم ماه صفر، روز اربعين و به قول شيخين - شيخ مفيد و شيخ طوسي- بازگشت اهل حرم امام حسين عليه السلام از شام به مدينه، و روز ورود اولين زائر آن حضرت جابربن عبدالله انصاري به کربلا، جهت زيارت امام حسين عليه السلام است . زيارت آن حضرت در اين روز مستحب است. که به فرموده امام حسن عسکري عليه السلام از نشانه هاي مؤمن است.

قال العسکري عليه السلام:

“علامات المؤمنين خمس : صلاةُ الاحدي و الخمسين و زيارةُ الاربعين والتـَختم في اليَمين و تـَعفيرُ الجـَبين و الجَهر ببسم الله الرحمن الرحيم."(1)

از حضرت امام حسن عسکري عليه السلام روايت شده که فرمودند:

علامات مؤمن پنج چيز است:

1- اقامه پنجاه و يک رکعت نماز فريضه و نافله در شبانه روز.

2- زيارت اربعين.

3- انگشتر به دست راست کردن.

4- جبين را در سجده بر خاک گذاشتن.

5- در نماز بسم الله الرحمن الرحيم را بلند گفتن.

سند زيارت اربعين

شيخ طوسي در تهذيب و مصباح ، زيارت مخصوصه روز اربعين را از حضرت امام صادق عليه السلام نقل کرده است.

بررسي زيارت اربعين امام حسين عليه السلام

فراز اول:
سلام هاي توصيفي

- السلامُ علي وَليِّ الله و حبيبه؛ سلام بر ولي و حبيب - دوست - خدا.- السلامُ عـَلي خليلِ اللهِ وَ نجيبه؛ سلام و درود بر خليل و گزيده خدا.- السلامُ علي صَفيِّ اللهِ و ابن ِ صَفيّـه؛ درود بر برگزيده خدا و پسر انتخاب شده خدا.- السلامُ علي الحُسين ِ المظلوم الشهيد؛ درود بر حسين مظلوم شهيد.- السلامُ علي اسيرِ الکربات و قـَتيلِ العـَبرات؛ سلام بر کسي که اسير و گرفتار بلايا و اندوه ها شد و کشته براي اشک ها.

در سلام هاي اوليه زيارت، امام صادق عليه السلام به نوعي اصالت خانوادگي امام حسين عليه السلام را بيان مي نمايد که ايشان فرزند رسول خدا که حبيب خداست، مي باشد . برخي از انبياء در درگاه الهي با نام خاصي توصيف و معروف شده اند. حضرت ابراهيم(ع) با عنوان خليل الله ، حضرت موسي(ع) با عنوان کليم الله ، حضرت عيسي(ع) با عنوان کلمة الله ، حضرت نوح(ع) با عنوان نبي الله - که البته ايشان اولين پيامبري بودند که مقام نبوت را به دوش کشيدند- حضرت آدم(ع) با عنوان صفوة الله و حضرت محمد(ص) با عنوان حبيب الله مطرح هستند.

براي سلام معاني مختلف ذکر کرده اند، که به اختصار نام مي بريم.

1- سلام، يکي از نام هاي خداي عزوجّل است و مراد آن است که خداوند حافظ تو باشد.

2- سلام به معناي تسليم.

3- سلام به معناي سلامتي.
حال که معناي سلام مشخص شد که به معناي آسايش، امنيت و سلامتي است، به تفسير سلام بر امام حسين عليه السلام مي پردازيم. سلام بر امام به اين صورت است که شخص زائر در حالي که حضور امام ايستاده يا از دور ايشان را در ذهن حاضر نموده و به حضرت سلام مي نمايد و در دل مي گذراند که هيچ آزاري و آسيبي از ناحيه من به آن امام، نه در آن وقت و نه پس از آن نخواهد رسيد؛ زيرا هدف تمامي آن بزرگواران جز هدايت و اصلاح مردم و اعلاي کلمه توحيد و شيوع طاعت خداوند در مردم نيست، لذا آنها از معصيت خدا و تخلف از اوامر و نواهي او، از اخلاق ناپسند مردم از قبيل خودبزرگ بيني، حرص، ريا، بخل، حّب قدرت، غيبت، آزار رساندن و … اذيت خواهند شد.

زائر بايد حال خود را به گونه اي قرار دهد که مورد رضايت امام باشد، نه مايه اذيت آن حضرت. آن وقت است که در گفتن کلام سلام، صادق است. لذا بايد دل را با آب توبه شستشو داده، و اشک پشيماني از ديده فرو ريزد، و پس از آن به امام عرض سلام داشته باشد.

زائر با عرض سلام، خود را به آن حضرت نزديک نموده و با تکرار واژه ادب، روح و روان خود را به لحاظ نزديکي به ايشان از پستي ها و رذايل و آلودگي ها پاک مي نمايد و سلام را چنان با ادب و خلوص و اشک و آه بر دل القا مي نمايد، تا سلامتي کامل حاصل گردد و موجب جواب سلام آن بزرگوار گردد.

در واقع زائر با عرض سلام بر آن حضرت و يارانش چهره اجتماعي - سياسي خود را نمايان ساخته و اعلان مي دارد که نه تنها با بت درون مبارزه مي کند، بلکه همانند خود آن بزرگوار، با طاغوتيان، ظالمان، مستبدان و خائنين به مردم، مبارزه کرده و با شعار سلام، خود را در زمره ياران آن حضرت قرار مي دهد.

ادامه »