پیشتر اشاره شد که یکى از برکات وجود حضرت سجاد ـ علیه السلام ـ ، تعلیم شیوه و روش دعا نمودن است. درباره انتظار مهدى ـ علیه السلام ـ و دعا براى فرج و نصرت آن حضرت و… نیز دعاهاى متعددى وجود دارد که به اهّم آنها اشاره مى شود:

الف. دعا براى ظهور در روز عرفه
————————————-
این دعا از چهار بخش تشکیل شده است؛ لزوم وجود امام در هر زمان و اطاعت مطلق از امر و نهى او، دعا براى نصرت و یارى و محافظت آن حضرت، بیان نتایج و پى آمدهاى ظهور مهدى ـ علیه السلام ـ در قالب دعا، بیان اوصاف یاران آن حضرت و دعا در حق آنان.

در بخش اول چنین مى خوانیم: «اللّهُمَّ اِنَّکَ أَیَّدْتَ دینَکَ فى کُلِّ أَوانٍ بِاِمامٍ أَقَمْتَهُ عَلَماً لِعبادِکَ وَ مَناراً فى بِلادِکَ بَعْد اَنْ وَصَلْتَ حَبْلَهُ بِحَبْلِکَ وَ جَعَلْتهُ الذَّریعَةَ الى رِضْوانِکَ وَ افْتَرَضْتَ طاعَتَهُ وَ حَذَّرْتَ مَعْصِیَتَهُ وَ اَمَرْتَ بِامْتِثالِ اَمْرِهِ و الانْتِهاءِ عِند نَهْیِهِ و اَنْ لایَتَقَدَّمَهُ مُتَقَدِّمٌ و لایَتأَخَّرَ عَنهُ مُتَأخِّرٌ فَهُوَ عِصْمَةُ اللاّئذیْنَ وَ کَهْفُ المؤمِنینَ و عُرْوَةُ المُتَمسِّکینَ وَ بَهاءُ العالمینَ ؛ «بار الها! تو در هر زمان دین خود را به وسیله امامى تایید فرمودهاى که او را براى بندگانت به عنوان عَلَم و در کشورهایت به جاى منار ]هدایت[ برپا داشتهاى؛ پس از آنکه پیمان او را به پیمان خود پیوسته و او را وسیله خشنودى خود ساختهاى و طاعتش را واجب کرده و از نافرمانیش بیم دادهاى و به اطاعت فرمانش و باز ایستادن در برابر نهیش و سبقت نگرفتن بر او و عقب نماندن از او فرمان دادهاى! پس او نگهدارنده پناهندگان و ملجأ مؤمنان و دستاویز متمسکان و جمال و عظمت جهانیان است.»

و در بخش دوم مى خوانیم: «اللّهُمَّ فَاَوْزِعْ شُکرَ ما اَنْعَمْتَ بِهِ علیه وَ اَوْزِعْنا مِثْلَهُ فیهِ و أیِّد مِن لَدُنکَ سُلطاناً نصیراً وَا فْتَحْ لَهُ فتْحاً یَسیراً وَ اَعِنْهُ بِرُکنِکَ الاعَزّ وَ اشْدُد اَزْرَهُ وَ قَوِّ عَضُدَهُ و راعِهِ بِعَیْنِکَ وَاحْمِهِ بِحِفْضِکَ و انْصُرْهُ بِملائِکَتِکَ… ؛ بار الها! پس ولى خود را به شکر آنچه بر او نعمت دادهاى مُلهَم ساز، و ما را نیز به سپاسگزارى نعمت وجود او توفیق ده، و او را از جانب خود سلطنتى یارى دهنده عطا فرماى و درهاى پیروزى را به آسانى بر وى بگشا، و او را به نیرومندترین تکیه گاه خود مدد ده و پشت گرم ساز، و بازویش را نیرو بخش و به چشم عنایت منظورش دار، و به نگهدارى خود حمایتش کن و با فرشتگانت یاریش ده… .»

و در بخش چهارم چنین آمده است: «وَ اَحْىِ بِهِ ما اَماتَهُ الظّالمُونَ مِنْ مَعالِمِ دِینِکَ وَ اجْلَ بِهِ صَدْأ الجَوْرِ عَنْ طَریقَتِکَ وأبْنِ بِهِ الضَّرَّاء عَنْ سَبیِلِکَ وَ أَذِل بِهِ النّاکِبِینَ عَنْ صِراطِکَ و أَمْحَقْ بِهِ بَغاةَ قَصْدِکَ عِوَجاً…؛ و به وسیله او آنچه از نشانههاى دینت توسط ستمگران از بین رفته را زنده ساز، و زنگ جور[ظالمان] را از طریق خویش بزداى، و سختى و ناهموارى را به وسیله او از راه خویش برطرف کن، و منحرفین از صراط [مستقیم] خود را توسط او از میان بردار، و آنانى را که قصد کج ساختن راه تو را دارند هلاک نماى… .»

این همه دستاوردهاى بزرگ حکومت جهانى مهدى است که در قالب دعا در سختترین دوران خفقان و ستم بیان شده است.

و درباره اوصاف یاران مهدى چنین آمده است: «اللّهُمَّ و صَلِّ عَلى أوْلیائِهِمُ المُعتَرِفینَ بِمَقامِهِم، المُتَّبِعینَ مَنْهَجَهُمْ المُقْتَفِینَ آثارَهُمْ…المُنْتَظریْنَ أیّامَهُم المَادّینَ اِلَیْهِم أَعْیُنَهُم…؛ بارالها! رحمت فرست بر دوستان ایشان که معترف به مقام آنها، و تابع راه آنان و پیرو آثار آنهایند، منتظر روزگار ]دولت[ آنها و چشم دوخته به راهشان مى باشند.»1

ب. دعاى دیگر براى ظهور و فرج:
———————————-
این دعا نیز در منابع متعددى آمده است و مربوط به روز عرفه مى باشد. این دعا با درخواست فرج آل محمد ـ صلى الله علیه و آله ـ و در خواست یارى آنان شروع شده و با بیان ره آوردهاى ظهور حضرت مهدى ـ علیه السلام ـ در قالب دعا ادامه یافته، در پایان با بیان اوصاف یاران حضرت خواسته مى شود دعا کننده جزء بهترین یاران او قرار گیرد.

«اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ فَرِّجْ عَنْ آلِ مُحَمَّد وَ اجْعَلْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِالحَقِّ….وَانْصُرْهُمْ وَ انْتَصِر بِهِمْ وَ اَنْجِزْ لَهُمْ ما وَعَدْتَهُم وَ بَلِّغْ فَتْحَ آلَ مُحَمَّد …؛ خدایا بر محمد و آل او درود فرست و فرج آل محمد را [با ظهور مهدى علیه السلام] برسان، آنها را امامانى که به حق هدایت مى کنند قرار بده و آنها را یارى کن و به وسیله آنها یارى بخش و براى آنها آنچه وعده فرمودى وفا کن و پیروزى آل محمد را برسان… .»

در ادامه، خطاب مخصوص به حضرت حجت شده، مى گوید: «…وَ اَصْلِحْ لَنا اِمامَنا وَ اسْتَصْلِحْهُ وَ اَصْلِحْ عَلى یَدیْهِ و آمِنْ خَوْفَهُ و خَوْفَنا عَلَیْهِ وَ اجْعَلْهُ اللّهُمَّ الذّى تَنْتَصِر بِهِ لِدیْنِکَ ؛ و برای ما اماممان را اصلاح کن و براى او طلب اصلاح کن و با دستان او [جامعه را] اصلاح کن، ترس او را و ترس ما را نسبت به [وجود مبارک] او ایمن گردان و او را کسى قرار بده که به وسیله او دینت را یارى نمایى.»

و در باره دستاوردهاى دوران ظهور مى گوید: «اللّهُمَّ امْلَاءِ الاَرْضَ بِهِ قِسْطاً وَ عَدْلا کَما مُلِئَتْ ظُلماً وَ جَوْراً و امْنُن بِهِ عَلی فُقَراءِ المُسْلِمینَ و اَرامِلِهِمْ وَ مَساکِینِهِم وَ اجْعَلْنى مِنْ خِیارِ مَوالِیهِ وَ شِیعَتِهِ، أَشَدِّ هِمْ لَهُ حُبّاً وَ اَطْوَعِهِمْ لَهُ طَوْعاً ؛ خدایا به وسیله او زمین را پر از عدل و داد کن چنان که از ستم و جور پر گشته است، و به وسیله او بر فقراى مسلمین و یتیمان و بى سرپرستان و از کار افتادگانشان منت گذار و مرا از برگزیدگان دوستان و شیعیانش، و شدیدترین آنها نسبت به او از نظر محبت، و رامترینشان در فرمانبرى قرار ده.»

«وَ اَنْفَذِهِمْ لِامْرِهِ وَ اَسْرَعِهِمْ الى مَرضاتِهِ و اَقْبَلِهِمِ لِقَوْلِهِ وَ اقْوَمِهِم بِاَمْرِهِ وَ ارْزُقنى الشَّهادَةَ بَیْنَ یَدَیْهِ حَتّى اَلْقاکَ وَ انْتَ عَنّى راض؛ و [مرا] نافذترین آنها در مقابل فرمان او، و شتاب کننده ترین شان به سوى خرسندى و رضایت او، و روکننده ترین آنها به سوى سخن او، و پایدارترین شان در امر او قرار ده، و شهادت در پیشگاه او را روزى من گردان، تا تو را در حالى که از من راضى هستى ملاقات کنم.»2

منبع

1 )  ر. ک: صحیفه کامله سجادیه، ترجمه صدرالدین بلاغى، تهران، دارالکتب الاسلامیه، بی تا، در ضمن دعاى ۴۷ روز عرفه، ص ۲۵۵ – ۲۵۸؛ «الصحیفة السجادیة الجامعة، قم، مؤسسة الامام المهدى، اول، ۱۴۱۱ هـ ق، ص ۳۲۲؛ سید رضى الدین على بن طاووس، اقبال الاعمال، بیروت، مؤسسة الاعلمى للمطبوعات، ص ۶۶۴؛ المصباح، ابراهیم العاملى الکفعمى، بیروت، منشورات مؤسسة الاعلمى، ص ۸۹۱٫

2 ) اقبال الاعمال، همان، ص ۶۷۵، الصحیفة السجادیة الجامعة، همان، ص ۳۴۷؛ محمد باقر مجلسى، بحارالانوار، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج ۹۸، ص ۲۳۴؛ ابراهیم عاملى کفعمى، مصباح المتهجد، بیروت، منشورات مؤسسة الاعلمى للمطبوعات، ص ۶۹۷٫