تعليم و تعلم از مهمترين امور سعادت آفرين براي بشر است. در سايه تعليم بود كه انسان مسجود فرشتگان شد و در سايه تعلم است كه انسان مي‌‌تواند ديگران را رشد دهد و از زكات علم خود بهره‌مند گردد.
ارزش علم و دانش آنقدر بالاست كه خداوند به قلم و آنچه از دانش و علوم مي‌نگارد سوگند مي‌خورد و بر اهميت آن تاكيد مي‌ورزد. «وَ الْقَلَمِ وَ مَا يَسْطُرُونَ‌« (قلم، 1).
بنابراين بر مؤمنان است كه از خداوند طلب علم كنند. «قُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْماً» (طه، 114).
رسول خدا ( صلي الله عليه و آله ) درباره‌ي ارزش علم آموزي به كودك مي‌فرمايد: آنچه كودك نورس به ذهن مي‌سپارد مانند نقشي است كه برسنگ مي‌نهند … . (احمديان، 1386، ص 418، ح1385)
خانه فاطمه ( سلام الله عليها )، خانه علم و محل ورود و خروج ملائكه است و در مقام علمي حضرت همين بس كه ايشان دخت مدينه العلم و همسر باب العلم و ام¬العلوم مي‌باشد. ايشان مصداق آيه «يُؤْتِي الْحِکْمَةَ مَنْ يَشَاءُ وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً کَثِيراً» (بقره، 269) است. « [ خدا ] به هر كس كه بخواهد حكمت مى‏بخشد و به هر كس حكمت داده شود، به يقين، خيرى فراوان داده شده است».
بنابراين فرزنداني كه در چنين مكتب علمي تربيت شده‌اند از نظر علمي بي‌نظيرند.
از جلوه‌گاه‌هاي تربيت علمي فرزندان به دست فاطمه( سلام الله عليها ) وجود روايات بسياري است كه در مجامع روايي آمده است. به يك نمونه از آن اشاره مي‌شود:
فاطمه( سلام الله عليها ) كودكانش را به محضر رسول خدا ( صلي الله عليه و آله ) مي‌فرستاد تا از دريای دانش و معرفت متصل به وحي و علم مطلق الهي رسول خدا ( صلي الله عليه و آله ) استفاده برند و از آنان مي‌خواست كه آنچه را آموخته‌اند بازگو كنند.
امام حسن مجتبي ( عليه السلام ) هفت ساله بود كه در جلسات علمي و ديني رسول خدا ( صلي الله عليه و آله ) شركت مي‌كرد و آنچه را از وحي بيان مي‌نمود را به خاطر مي‌سپرد. آنگاه به حضور مادرش زهرا ( سلام الله عليها ) مي‌آمد و آنچه را شنيده بود براي مادر بزرگوارش فاطمه ( سلام الله عليها ) بازگو مي‌كرد و چون حضرت علي( عليه السلام ) به خانه مي‌آمد، فاطمه( سلام الله عليها ) آنها را براي آن جناب بيان مي‌نمود. حضرت علي ( عليه السلام ) مي‌پرسيد: اينها را از كجا دريافت كردي؟ مي¬گفت: از «پسرت حسن ( عليه السلام ) ». (مجلسي، 1403، ج43، ص238).
كه به يك نمونه از سيره تربيتي علمي حضرت مي‌توان به نكاتي پيرامون آن اشاره نمود:
1 . فاطمه زهرا( سلام الله عليها ) به ما ياد دادند كه با كودكان خود گفتگوهاي علمي يا مباحثه داشته باشيم.
2 . از كودك مي‌توان استفاده علمي برد.
3 . كودكان را بايد تشويق به نطق نمود.
4 . اين عمل زهرا ( سلام الله عليها )، تمرين براي تقويت بيان و تسلط براي سخن حق و علمي گفتن است.
5 . اين عمل زهرا( سلام الله عليها ) يعني بخشي از زندگي را تبديل به مدرسه نمودن و معلم و شاگرد شدن اعضای خانواده.
6 . اين عمل دانش فرزند را تقويت نموده و بالا مي‌برد.
7 . پس از اين روايت معلوم مي‌شود كه فرزندان با مادران راحت‌تر هستند لذا مادران هم بايد بيشتر به جنبه‌هاي تربيتي فرزندانشان بپردازند. (نيلي پور، 1377، ص59 ).