شاخصه هاي اخلاقي طلبه در محضر استاد:
1. از آنجا كه جايگاه استاد در اسلام بسيار مهم و رفيع مي باشد تا حدي كه به عنوان پدر معنوي انسان مطرح گريده لذا طلبه از ديدگاه اسلام پاي كرسي هر استادي زانو نمي زند بلكه بر اساس معيارهاي مشخصي كه در دين اسلام مطرح گرديده به دنبال استادي مي گردد كه در خور چنين شان و جايگاهي باشد تا بتواند روح و عقل وفكر خود را همچون زميني مستعد در اختيار او بگذارد و استاد شايسته نيز در اين زمين بجاي پرورش علفهاي هرز درختاني بارور را به ثمر رساند .
2. تواضع و فروتنى در برابر استاد
3.طلبه از منظر اسلام از استاد خود همواره به احترام ياد مي كند
4.حق شناسى از استاد خود مي نمايد .
5. تنديهاي استاد را با جان و دل تحمل مي نمايد .
6. مراقب حركات و رفتار و حالات خود در محضر استاد مي باشد تا كوچكترين جسارتي به استاد ننمايد .
7.مراقب رفتار و گفتار خود بوده و حتي صداي خود را نيز در اين باره تنظيم مي نمايد كه با لحن و صدايي بي ادبانه سخن نگويد .
8. در صورت وجود اشتباه در سخن استاد محترمانه وظريف به وي ياد آوري مي نمايد.
9. مودبانه استاد را مورد خطاب قرار مي دهد .
10.به هنگام درس دقيق به سخنان استاد گوش داده و حواس خود را پرت نمي نمايد .
11. فرصت كلاس را با طرح سؤالهاي بي مورد تلف نمي نمايد .
بهترین ذکر، چه ذکری است؟
1- بهترین ذکر، چه ذکری است؟
ج: بالاترین ذکر به نظر حضرت آيت الله بهجت (ره) « ذکر عملی » است، یعنی « ترک معصیت در اعتقاد و در عمل »؛ همه چیز محتاج به این است و این، محتاج به چیزی نیست و مولد خیرات است.
راهی که طی نشد
همیشه از علمای اخلاق شنیده بودم که : اگر کسی به واجباتش عمل کند و محرمات را ترک کند ، به مقام اولیای الهی می رسد و تمام سیر و سلوک الی الله در همین دو جمله است ” انجام واجبات و ترک محرمات”
فکر می کردم می توانم به راحتی از محرمات بگذرم و واجبات را انجام دهم اما همان طور که از آیت الله بهجت شنیده بودم :” گمان نکنید که ترک محرمات و انجام واجبات کار آسانی است ” کار بسی طاقت فرسایی است .
نه ترک محرماتش آنقدر آسان است که من فکر می کردم؛ از غیبت گرفته که مثل آب خوردن از آن استفاده می کنیم تا دروغ که نقل و نبات زندگی ها شده تا چشم چرانی ها که کمتر کسی را پیدا می کنی که چشمش به حرام عادت نکرده باشد تا بی حجابی که آنقدر گسترش یافته است که دیگر نمی شود ، کاری برایش کرد.
و نه انجام واجباتش آنقدر آسان است که فکر می کردم . فکر می کردم اگر به نماز و روزه و خمس و زکات و غیره و غیره پایبند باشم ، رسیده ام به آنچه که باید می رسیدم اما این طور نبود و نیست.
که این ها همه فرعند و اصل چیز دیگری است . نمازه و روزه و خمس و زکات یک طرف و امر به معروف و نهی از منکر یک طرف دیگر . اصلا همه ی واجبات را هم حساب کنم و روی هم بگذارم به امر به معروف و نهی از منکر نمی رسند.
تمام حرف این است که امیرالمومنین (علیه السلام) فرمودند: همه کارهاى نیک و جهاد در راه خدا، در برابر امر به معروف و نهى از منکر بیش از قطره اى [آب دهانى] در برابر دریاى خروشان نیست.(نهج البلاغه ، ح 366، ص 921)
وقتی این روایت را دیدم ، تمام آنچه بافته بودم پنبه شد و فهمیدم هنوز حرکت نکرده ام تا سیر و سلوکی به سمت حق داشته باشم.
تازه رسیدم به جمله ی حضرت امام(رضوان الله تعالی علیه) که می فرمود : ملا شدن چه مشکل ، آدم شدن محال است ….
خدایا ما را در انجام وظایف و واجباتمان یاری فرما
اذکار شش گانه
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
هرکس که خواهد خانه اش به نعمت آبادان باشد، به
ذکر شش گانه زیر بپردازد:
اول آن که در آغاز هر کار بگوید: «بسم الله الرحمن الرحیم».
دوم آن که چون نعمتی از راه حلال نصیبش شد، بگوید:
«الحمدالله رب العالمین»
دوم آن که چون خطا و لغزشی کند، گوید:
«استغفر الله ربی و اتوب الیه»
چهارم آن که چون غم و اندوه بر او هجوم آورد، گوید:
«لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم»
پنجم آن که چون تدبیر کاری کند، گوید: «ماشاء الله کان».
ششم آن که چون از ستمگری هراسی کند، گوید:
«حسبنا الله و نعم الوکیل»
تکیه گاه!
آتش “ابراهیم” را نمى سوزاند!
دریا “موسى” را غرق نمی کند!
مادری، کودکش را به دست موجهاى “نیل” می سپارد تا به کاخ دشمنش برسد!
“یوسف” را برادرانش به چاه مى اندازند تا سر از خانه ی عزیز مصر در آورد!
مکرِ زلیخا زندانیش می کند اما عاقبت بر تخت حکومت می نشیند!
از این “قِصَص قرآنى” بیاموز که اگر همه ی عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند و خدا نخواهد نمی توانند کاری بکنند…..
او که یگانه تکیه گاه من و توست!
پس:
به “تدبیرش” اعتماد کن
به “حکمتش” دل بسپار
به او “توکل” کن
و به سمت او “قدمی بردار” تا ده قدم آمدنش به سوى خود را به تماشا بنشینی
من جاء بالحسنه فله عشر امثالها و من جاء بالسیئه فلا یجزی الا مثلها و هم لا یظلمون
ترجمه: هرکس با کار خوب به نزد خدا برود خداوند ده برابر به او پاداش می دهد و هرکس بار کار ناپسند به نزد خدا برود خداوند فقط همان یک عمل ناپسند را محاسبه می کند. و به هیچ کس هیچ ظلم و ستمی نخواهد شد.
سوره مبارکه انعام آیه ۱۶۰