:: کلام روز
31 تیر 1391
آیت الله العظمی خامنه‌ای: ما در طول سال و در مسير طولانی حركت خودمان در چالش با هواهای نفسانی، با گناهان، با فضاهای تاريكی كه خودمان به دست خودمان به وجود می آوريم، با مشكلاتی مواجه می شويم. گاهی انسان برای اين كه حال دعا پيدا كند، مشكل دارد؛ گاهی برای اين كه قطره ی اشكی بفشاند، مشكل دارد؛ چون راه دشوار است، به وسيله ی خلافها و گناههای خود احاطه می شويم؛ اما قطعه ی ماه رمضان، آن قطعه يی است كه حركتِ در آن قطعه آسان است؛ مثل اين است كه در اين راه دشواری كه می خواهيد به محلی يا به شهری برسيد، گاهی مجبوريد پياده راه را طی كنيد؛ گاهی مجبوريد از آب بگذريد؛ گاهی مجبوريد از باتلاق بگذريد؛ يك جا هم می رسيد به فرودگاهی كه هواپيمای مجهزی آماده است تا شما را بی دردسر و با خيال راحت و پس از طی مسير طولانی به مقصد برساند. آغاز ماه رمضان، رسيدن به همين فرودگاه است. خدای متعال راه را در ماه رمضان هموار كرده است و فضا را در ماه رمضان، فضای خالی از مُعارض قرار داده است. اين روزه يی كه شما می گيريد، نفس و هواهای نفسانی را به زنجير می كشد؛ اين عبادتها، اين دعاها، اين خشوعها، اين ذكرها و اين ليلةالقدر همان وسايل همواری است كه شما را فرسنگها جلو می برد؛ راهی را كه در طول سال و در ماههای ديگر گاهی يك متر يك متر بايد طی كنيم، می توانيم اگر همت كنيم و اگر خودمان را برسانيم، در ماه رمضان اين راه را فرسنگ فرسنگ طی كنيم؛ لذاست كه شما می بينيد اوليای خدا از مژده ی رسيدن ماه رمضان خرسند می شدند و از فراق ماه رمضان اشكهايشان سرازير می شد.
