1- دفاع از حریم تشیع

گام اول برای دفاع، دانستن است. ما باید مکتبمان را بشناسیم. ببینیم دقیقا چه می‌گوید؟ از پیروان خود چه می‌خواهد؟ دیدگاهش نسبت به پیروان خود و سایر ادیان چیست؟ چه اهدافی را مد نظر دارد؟ و …ما باید دفاع جانانه‌ای از مکتب‌مان در مقابل کسانی که به آن حمله می‌کنند داشته باشیم.

منابع شناخت ما از مکتب‌مان عبارتند از: 1- قرآن 2- حدیث 3- اهل بیت(ع). ما دو مورد اول را داریم اما درباره مورد سوم باید سراغ کسانی برویم که از امام(ع) بیشترین انتفاع را برده اند و می‌برند.

یک سئوال: گذشتگان ما چقدر توانستند از حریم تشیع دفاع کنند؟ (جواب با خود شما)

تجربه‌های دیگران را در این دفاع بدانیم، ببینیم در کجا خطا کردند تا ما دوباره مرتکب آن نشویم.

2- آستین بالا بزنیم و ضعف‌های جبهه خودی را جبران کنیم.

ما همگی انسان هستیم. یکی از مواردی که هر انسانی آن را دارد ضعف و نقص است. اما چه کسی باید دست ضعیف را بگیرد؟ واضح است آن کسی که قوی است یا کسی که آن ضعف را ندارد. ما بارها و در جاهای مختلف و در موارد متعددی دیده‌ایم که افراد همدیگر را به خاطر ضعفشان محکوم می‌کنند. از مهمترین موارد در زندگی خانوادگی است که زن و شوهر پیوسته همدیگر را محکوم می‌کنند. با این مقدمه می‌توانیم بگوییم که در جبهه خودی ما ضعف داریم. از سوی دیگر دشمنان قوی و نامردی هم داریم. آیا باید به ضعفهای هم بپردازیم و با بوجود آوردن اختلاف دشمن را شاد کنیم؟ به نظر شما راه حل چیست؟بیاییم سعی کنیم، تلاش کنیم تا ضعف ها بر طرف شود. لازمه این سعی و تلاش این است که همه را از خود بدانیم همه را دوست داشته باشیم و نسبت به همه احساس مسئولیت کنیم.

3- دشمن درباره آخرالزمان برنامه دارد اما امام زمان(عج) در اجتماعات ما به عنوان یک برنامه مطرح نیست بلکه به عنوان یک اعتقاد و حس و حال مطرح است.

((ما در آستانه آخر الزمان هستیم)) این جمله را نه تنها علمای بزرگ شیعه همچون آیت الله العظمی بهجت مطرح می‌کنند بلکه تمام ادیان هم نسبت به آن اتفاق نظر دارند.در ماجرای آخر الزمان دشمن خیلی از ما جلوتر است. آنها سالهای زیادی فکر کردند، تحقیق کردند. بعد آن فکر را به یک برنامه تبدیل کردند و حالا هم دارند به آن عمل می‌کنند. تمام آن‌چیزی که امروز در لبنان، فلسطین، عراق و سوریه و … در حال جریان است در راستای برنامه ریزی دشمنان برای آخرالزمان است.اما ما چطور با آخرالزمان رفتار می کنیم؟ امروز هر کس درباره آخر الزمان صحبت کند برای دیگران عجیب است. شما در تلویزیون و رادیو نگاه کنید. امام زمان(عج) تنها به دعای ندبه و نیمه شعبان و … محدود می شوند و دیگر از ایشان خبری نیست. درباره آخرالزمان هم هیچ خبری نیست. آقای شفیعی سروستانی در انتقاد به این ماجرا در برنامه پایان دوران این چنین مطرح کردند که: امام زمان (عج) به منزله حیات خلوت و اندرونی خانه ماست.آری هیچکدام از ما حاضر نیستیم که فراتر از این برویم. اما دوستان، ما باید آخرالزمان را پیوسته مد نظر داشته، آن را خوب بشناسیم، به آن فکر کنیم و آن را به برنامه تبدیل کرده و در عمل به کار گیریم. جای تاسف است که امام(ع) و آخر الزمان برای بسیاری از شیعیان تنها یک اعتقاد است و حتی به برنامه هم تبدیل نشده است.

ما باید آستین بالا بزنیم و شروع کنیم به اینکه اعتقادات صحیح نسبت به اهل بیت(ع) و نسبت به امام زمان (عج) و نسبت به آخرالزمان داشته باشیم و آن را در جامعه گسترش دهیم.