1- هر وقت گرفتاری داشتید به سجده بیفتید و ذكر یونسیه را بگویید. لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ

2- غير از چهارده معصوم نمي شود از کسی دفاع مطلق كرد، حتی عرفا.

3- نگران كردن پدر و مادر-ولو يك دقيقه-گناه است. اگر مي خواهي به منزل دير بروي ، زنگ بزن اطلاع بده تا نگران نشوند.

4- ارزش ها بايد ملاك باشد نه حزب و گروه. و الا بي دين مي شويم.

5- همه چيز را ببازيد تا برنده شويد.
6- اينقدر قرآن بايد بخواني تا بفهمي ، وقتي فهميدي ، ديگر قرآن رهايت نمي كند.

7- نه مريد ؛ نه مقام ، نه كتابخانه ؛ انسان موقع مرگ ، اينها را با خود نمي برد!

8- متاسّفانه امروز در جامعه ي ما تعقّل خيلي كم شده آقا تعقّل ؛ همين منشاء بسياري از مشكلات هست.

9- اين يك كلمه زندگي را شيرين مي كند : « من مقصّرم»

10- در قيامت با اينكه خود جهنّم از بوي بد آكنده است، باز اهل جهنّم از بوی بد عالم بی عمل در اذيّتی مضاعف اند.

11- ترك و فعل خيلي مهم نيست ، نيّت خيلي مهم است.

12- عميق ترين حرف بنده اين است: خدا هست.

13- بي خود اين طرف و آن طرف نرويم هيچ كس غير خدا كاره اي نيست.

14- خداوند گدای سمج را دوست دارد ولی در خانه خودش نه ديگران.

15- بايد فقط براي خدا كار كرد ولو كم.

16- شما عزيزان با خصوصيّات نفس ،آشنا نيستيد ! هيچ كس از عهده اش بر نمي آيد ،الّا خدا. بزرگان و نوابغ ،زمين خورده اند.

17- زندگي مشترك بر اساس تعاون و همكاري و صفا و صميميّت است نه قانونمندي(به معني خاص مضر).

18- وقار با تكبّر نبايد اشتباه شود.

19- آن چيزي كه نفس را آرام مي كند ، عشق است.

20- اگر كسي علم داشته باشد ولي حلم نداشته باشد ، مضرّ است.
21- علامت علم اين است كه خودمان كنار گذاشته شويم.

22- هواي نفس هم مثل هوا متغيّر است.

23- اگر انسان بازيگري را كنار بگذارد از اولياء خدا مي شود.

24- براي كسب اخلاص ، التماس از خدا لازم است.

25- آدم عاقل به غير خدا اعتماد نمي كند.

26- با مردم با محبّت رفتار كنيم كه محبّت بيش ترين اثر را دارد.