به‌طور سنتي، مادرها وظيفه آموزش كودك را برعهده دارند اما گاهي پدر‌ها هم دوست دارند در اين امر دخالت داشته باشند. به غير از آموزش‌هاي شخصيتي كه در بالا گفته شد، بعضي رفتارها و كارهاي كوچك‌تر و به ظاهر كم اهميت‌تري هم وجود دارند كه كودك بايد به‌تدريج آن‌ها را از كسي ياد بگيرد. زمان استراحت و خواب، نوع غذا خوردن، بازي كردن، حرف زدن و چيزهايي از اين قبيل، مسائل روزمره‌اي هستند كه كودك در سال‌هاي اول زندگي بايد ياد بگيرد. محققان در يك تحقيق با بررسي روي 112 خانواده كه كودكاني در سنين قبل از مدرسه داشتند به نتايج جالبي دست يافتند. آن‌ها مشاهده كردند در خانه‌هايي كه پدر با كودك بيشتر بازي مي‌كند و ارتباطش با كودك در زمينه بازي‌هاي فكري، ورزش كردن، دويدن و محبت كردن است، والدين با هم همكاري مناسب‌تري در تربيت كودك دارند و مادر راحت‌تر مي‌تواند به كودك آموزش‌هاي لازم را بدهد. در اين خانواده‌ها اغلب اختلاف كمتري هم در زمينه تربيت كودك وجود دارد. در نقطه مقابل، در خانه‌هايي كه پدر سعي دارد در آموزش كارهايي مانند مراقبت‌هاي روزمره مثل حمام كردن و استفاده از دست‌شويي، مسواك كردن، آماده‌كردن غذا و چيزهايي از اين قبيل دخالت كند، بعد از يك‌سال از نخستين مشاهده محققان، اختلاف‌هاي بيشتري بين والدين در زمينه تربيت كودك به‌وجود آمده است. در اين خانواده‌ها والدين بيشتر از هم در زمينه تربيت كودك ايراد مي‌گيرند و نحوه آموزش‌هاي يكديگر را زير سوال مي‌برند. مخالفت‌هاي والدين در موضوعات مختلف رفتاري در اين خانواده‌ها آشكار‌تر و حتي گاه به‌صورت جرو‌بحث‌هايي در حضور كودك هم مشاهده شد؛ موضوعي كه به‌نظر كارشناسان كاملا بر تربيت كودك تاثير منفي خواهد گذاشت.