عالم بودن مهم نیست؛ شرف علم را نگهداشتن مهم است
مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) می فرمایند:
ما کسانی از مدعیان علم را در این دوران انقلاب یافتیم که شرف علم را نگه نداشتند. من خیلی از کسانی را که مدعی علم بودند و شرف علم را نگه نداشتند، در طول زندگیم دیده ام. عالم بودن مهم نیست؛ شرف علم و عالم بودن را نگهداشتن مهم است. من در دوران اختناق، استاد معروف عالی مقامی را می شناختم که روی کفش شاه آن وقت- محمد رضا- افتاد! اساتید در صفی ایستاده بودند و محمدرضا از برابر آنها عبور می کرد و این شخص روی پای او افتاد! از این کارها می کردند، اما چه کسانی؟ تیمسارها. اما یک عالم، یک دانشمند، یک محقق- که واقعاً هم این آدم محقق است. در رشته ی شما نیست، در رشته یی است که به ما بیشتر می خورد- فاضل، نام آور، نامدار، چه قدر تحقیقات، چه قدر کتاب، روی پای او افتاد! شاگردهایش ملامت کردند: استاد شما؟! آخر آن شخص که بی سواد است. عالم جماعت کسی را قبول ندارد، سیاست برایش مسأله یی نیست، نگاه می کند ببیند چه کسی عالم است. اصلاً برای عالم، جاذبه و ارزشی بالاتر از علم نیست
بدترین فحش در محیط اهل علم، لقب «بی سوادی» است. هیچ فحشی از این بالاتر نیست. در همه ی محیط های علمی همین گونه است. آن وقت، آن عالم روی پای یک جاهل و قلدر افتاد! شاگردان و رفقایش ملامت کردند و این هم جوابی نداشت. گفت: هیبت سلطانی من را گرفت(!) این عبارت، همان وقت ها در محیط های دانشگاه که دوستان ما می رفتند و می آمدند، معروف شد و علما و دانشمندان آن وقت، به کسانی که هیبتسلطانی آنها را می گیرد و کسانی که جز هیبت علم چیزی آنها را نمی گیرد، تقسیم می شدند! البته همان وقت هم دانشمندانی مثل همان آدم داشتیم که حتی با فقر می ساختند، برای این که به سمت آنها نگاه نکنند، نه این که روی پایشان نیفتند، یا دستشان را نبوسند، یا تواضعشان نکنند؛ نه، اصلاً خودشان را بالاتر از این می دانستند که به فکر آن دستگاه های جاهل و دور از معرفت بیفتد. زندگی پولی و مادی را اصلاً کم ارزش تر از این می دانستند که خودشان را به آن آلوده کنند.
کسانی که این طور زندگیشان را در ذلت در مقابل قدرت های گذراندند، حالا که نوبت جمهوری اسلامی می رسد، گردنکشی می کنند! این گردن، ارزش ندارد. این، گردن فرازی نیست. بر افراشتن آن گردنی خوب است و افتخار دارد که نشان داده باشد گردن افراز است. کسانی که حتی عزت علم را نگه نداشتند، حالا وقتی نوبت به یک نظام مردمی رسید که هیچ ادعایی ندارد جز این که از مردم و برای مردم و در خدمت مردم است و با هدایت دین عمل می کند و نوکر بیگانگان و امریکا و دیگران نیست، یک مرتبه نوبت سرافرازی و گردن فرازی اینها رسید و در مقابل این نظام ایستادند. باید توی سر اینها زد. این بی احترامی به علم است که ما اینها را در عداد علما راه و جایشان بدهیم. آن کسی که احترام نظامی را که مبتنی بر معرفت و علم است، نگه نمی دارد؛ احترام ملتی را که در این نظام، مندمج و مندرج است، نگه نمی دارد، اینها را واقعاً بشناسید.
منبع:www.khamenei.ir