شب قدر، شب شفاى بيماری‌هاى‌ اخلاقى، معنوى، مادى و بيماری‌هاى عمومى و اجتماعى است كه امروز متأسفانه دامان بسيارى از ملت‌هاى جهان، از جمله ملت‌هاى مسلمان را گرفته است!
امروز كه خداى متعال اجازه داده است كه شما زارى، تضرع و گريه كنيد، دست ارادت به سوى او دراز كنيد، اظهار محبت كنيد، اشك صفا و محبت را از دل گرم خودتان به چشم‌هاى خودتان جارى كنيد. اين فرصت را مغتنم بشماريد؛ والاّ روزى هست كه خداى متعال به مجرمين بفرمايد: « لاتجروا اليوم"، برويد، زارى و تضرع نكنيد، فايده‌اى ندارد «انّكم منّا لاتنصرون». اين فرصت، فرصت زندگى و حيات است كه براى بازگشت به خدا در اختيار من و شماست؛ و بهترين فرصت‌ها ايامى از سال است كه از جمله آنها ماه مبارك رمضان است و در ميان ماه مبارك رمضان، شب قدر! شب قدر هم در ميان اين سه شب است. طبق روايتى كه مرحوم محدث قمى نقل مى‌كند، سؤال كردند كه كدام يك از اين سه شب (يا آن دو شب ‌بيست‌ويكم و بيست‌وسوم) شب قدر است؛ در جواب فرمودند: چه‌قدر آسان است كه انسان، دو شب (يا سه شب) را ملاحظه شب قدر بكند؛ چه اهميت‌دارد بين سه شب مردد باشد، مگر سه شب چه‌قدر است؟ كسانى بوده‌اند كه همه ماه رمضان را از اول تا آخر، شب قدر به حساب مى‌آوردند و اعمال شب‌قدر را انجام مى‌دادند !
يك جمله كوتاه در باب اهميت ليله‌القدر عرض كنم؛ علاوه بر اينكه از جمله قرآنى «ليله‌‌القدر خير من الف شهر» مى‏شود فهميد كه از نظر ارزشيابى و تقويم الهى، يك شب برابر هزار ماه است. در دعایى كه اين روزها مى‏خوانيم، براى ماه رمضان چهار خصوصيت ذكر مى‏كند: يكى تفضيل و تعظيم روزها و شب‌هاى اين ماه است بر روزها و شب‌هاى ماه‏هاى ديگر؛ يكى وجوب روزه در اين ماه است؛ يكى نزول قرآن در اين ماه است و يكى هم وجود ليله‌القدر در اين ماه است. يعنى در اين دعاى مأثور، ليله‌القدر را عِدل نزول قرآن در ارزش‌دادن به ماه رمضان مشاهده مى‏كنيم. بنابرين قدر ليله‌القدر را بايد دانست؛ ساعات آن را بايد مغتنم شمرد و كارى كرد كه ان‏شاءاللَّه قلم تقدير الهى در شبهاى قدر براى كشور عزيز و آحاد ملت ما تقديرى آن‏چنان كه شايسته مردم مؤمن و عزيز ماست، رقم بزند.