دریای غدیر، از ریزش آبشارگون وحی بر جان محمد(ص) لبریز است و قامت دین در زلال «غدیرخم‏» انعکاس می‏یابد.

«غدیر» ، هنوز هم چشمه‏ای لبریز از هدایت‏ها و کرامت‏هاست ودریایی مواج از آب حیات و باور و بصیرت، تا در کویر حیرت و هامون ضلالت، کام جانها را سیراب سازد و هادی اندیشه‏ها گردد.

غدیر، یک «کتاب مبین‏» است، سندی برای تداوم خط رسالت درجلوه امامت و صراطی مستقیم که به سنت پیامبر خدا منتهی می‏شود.

امتی که پاسدار غدیر باشد، عاشوراهای مظلومیت و کربلاهای خون‏و شهادت را شاهد نخواهد بود و ولایت در محاق غربت و تنهایی ‏نخواهد ماند.

دریغ و صد دریغ که کوردلان و خفاشان به تابش خورشید، دل ودیده نسپارند و به تیرگی و ظلمت‏خو کنند و همچون گله‏ای با چوپان باشند و راهی بی راهنما و شبی بی چراغ و کشتی‏ای بی ناخداو دشتی بی چشمه و کویری بی آب…!

قافله‏ای که از زیارت کعبه بر می‏گشت و راهش حق بود و بارش‏ ایمان و مقصدش «الله‏» ، وقتی به غدیر خم رسید، چشم به افقی‏دوخت که پیام هدایت داشت و دستی را دید که خورشیدی فرا دست‏بردو به همگان نشان داد که:
هر که را باشم منش مولا و دوست ابن عم من علی، مولای اوست.