**خرید کردن در فروشگاه باعث تقویت مهارت یادآوری کودکان می گردد. کودکانی که دو و نیم ساله هستند می توانند کالاهایی را که تبلیغ آنها را در تلویزیون مشاهده کرده اند، بشناسند. یافتن کالاهایی که درباره آنها تبلیغ شده است نوعی بازی لذت بخش برای کودکان محسوب می شود.

** کودکان با مشاهده این که شما براساس نیاز و قیمت اجناس آنها را انتخاب می کنید، می توانند به مفهوم میزان مصرف پی ببرند. از سن سه و نیم سالگی به بعد می توانید درباره پس از انداز کردن پول با آنها صحبت کنید.

** اگر به کودکان اجازه دهید از بین دو محصول یکی را انتخاب کنند، قدرت انتخاب و تصمیم گیری آنها را تقویت خواهید کرد.

** اگر درباره کیفیت مواد غذایی فروشگاه با آنها صحبت کنید، خوردن غذاهای سالم و مقوی را به آنها خواهید آموخت.

** اگر به کودکان بگویید که به دلیل گران بودن وسیله ای که او از شما درخواست کرده است نمی توانید آن را بخرید و به همین خاطر احساس ناراحتی می کنید، کودک شما، احساسات صادقانه شما را درک خواهد کرد.

تربیت کردن بچه‌ها، کار درستی است و اتمام حجت کردن، بعضی وقت‌ها، خیلی هم لازم است، اما قرار نیست همیشه، شما دستور بدهید و او هم گوش به فرمان‌تان باشد.

- «همین الان لباست رو بپوش؛ وگرنه اصلا بیرون نمی‌ریم»

- «باشه، پس خونه می‌مونیم!»

مکالمه عجیب و غریبی نیست. ممکن است شما هم از دو، سه سالگی فرزندتان به بعد، چندین و چند بار در همین موقعیت قرار گرفته باشید و وقتی می‌خواستید با پسر و دختر بازیگوش‌تان اتمام حجت کنید، آن‌ها با واکنش‌شان، شما را حیرت‌زده کرده باشند. تربیت کردن بچه‌ها، کار درستی است و اتمام حجت کردن، بعضی وقت‌ها، خیلی هم لازم است، اما قرار نیست همیشه، شما دستور بدهید و او هم گوش به فرمان‌تان باشد. در ادامه، با بزرگ‌ترین اشتباه‌هایی که هنگام تربیت فرزندان مرتکب می‌شوید و هم‌چنین روش درست جایگزین آن، آشنا می‌شوید.

1.دروغ گفتن

یکی از تله‌های تربیتی که والدین در آن می‌افتند، دروغ گفتن برای ترساندن بچه‌هاست. شاید شما هم برای این‌که فرزندتان، کاری را که از آن سرپیچی کرده، انجام دهد، به دروغ، محلی ترسناک را برایش توصیف کنید که همه بچه‌های بد و حرف‌گوش‌نکن به آن‌جا می‌روند. بعد، تهدید کنید که اگر آن کار را انجام ندهد، او را به آن مکان می‌فرستید. این موضوع، ذهن کودک شما را پر از ترس می‌کند و باعث می‌شود تا مدت‌های طولانی، از نزدیک شدن به بعضی مکان‌ها یا آدم‌های خاص، واهمه داشته باشد. مادری را در نظر بگیرید که مجبور است سر کار برود و چون نمی‌خواهد دختر خواب‌آلودش، صبح زود و قبل از رسیدن به خانه مادربزرگ، یک گریه و زاری درست و حسابی راه بیندازد، به او می‌گوید: «اگر همین حالا ساکت نشی، می‌گم آقاپلیسه بیاد و ببردت زندان»! واضح است که از آن به بعد، دختر او، از تمام پلیس‌های شهر می‌ترسد.

روش درست: دروغ‌های مصلحتی، ممکن است گاهی به یاری‌تان بیایند و ترساندن کودک، به شما کمک کند تا او، حرف‌شنوی بیش‌تری داشته باشد، اما توصیه همیشگی کارشناسان تربیت کودک این است که با کودک‌تان صادق باشید. به‌عنوان مثال، این مادر می‌توانست به دخترش بگوید: «می‌فهمم که دلت نمی‌خواهد صبح زود بیدار شوی و تا خونه مادربزرگ، توی اتوبوس سرپا بایستی، من هم دوست ندارم سر کار بروم، اما مجبورم و چاره دیگری ندارم.» این روش باعث می‌شود او، احساس بهتری درباره صبح زود بیدار شدن و… داشته باشد.

ادامه »

متاسفانه برخی از آمارها نشان می دهند که میزان علاقه مندی کودکان به داشتن اسباب بازی های لمسی نسبت به گذشته کمتر شده و می توان دلیل اصلی این موضوع را افزایش آشنایی کودکان با بازی های دیجیتالی و تبلت ها دانست. این یک خطر جدی است که کودکان امروز توجه زیادی به صفحه های نمایش دارند و ممکن است ساعتهای زیادی از دوران کودکی شان را به تماشای این صفحات بگذرانند.

بسیاری از روانشناسان کودک و کارشناسان امور تربیتی بر این باور هستند که تغییرات رخ داده در فرهنگ بازی بچه ها، نگران کننده است. چرا که بازی های یارانه ای فضایی محدود برای بچه ها ایجاد می کنند که فرصت تحرک و برقراری ارتباط با همسالان را از کودکان می گیرند و به این ترتیب قوه مهمی به نام تخیل را در کودکان به حداقل ممکن می رسانند و به این ترتیب فرصت رشد خلاقیت ها در بچه ها از بین می رود. تصور کنید که والدین به جای در دست داشتن کتاب و خواندن ان برای بچه ها از روی صفحه ای دیجیتالی برای بچه ها قصه بخوانند. آیا صفحات دیجیتالی می توانند همان لطافت و ظرافت صفحات ساده یک کتاب داستان را داشته باشند؟

از طرف دیگر وقتی کودکان به طور دائمی با این ابزارها ارتباط داشته باشند، نوعی رفتار اعتیاد امیز نسبت به بودن با این ابزارها را پیدا می کنند و در صورت عدم حضور این ابزارها به بهانه جویی و پرخاشگری می پردازند.

آنچه مهم است اینکه والدین برای تغییر این شرایط چاره ای بیندیشند و با وقت گذاری بیشتر و بهره گیری از اسباب بازی های متنوع و جذاب، مانعی بر افول ذهن و فکر کودکان خود ایجاد می کنند.

درست است که در عصر ارتباطات زندگی می کنیم اما دلیلی ندارد که خود را تسلیم این فناوری ها کنیم و همه ارکان زندگی خود را به دست تکنولوژی بسپاریم. در همین شرایط هم می توان به بهره گیری درست و اصولی از فناوری ها پرداخت و به آسیب های احتمالی فکر کرد.

کودکان شما هم با تبلت بازی می کنند و این دستگاه سرگرمی امروزشان شده است؟

عصر مدرنتیه و ارتباطات یعنی تولد هر روزه فناوری های دیجیتالی و عجین شدن هر چه بیشتر این فناوری ها با زندگی روزمره افراد. وقتی تکنولوژی های ارتباطی وارد منازل می شوند، طبیعتا در معرض دید تمامی اعضای خانواده قرار می گیرند و در این میان کودکان هم از بدو تولدشان به نوعی در معرض این فناوری ها قرار می گیرند.

آنچه مشخص است اینکه پررنگ شدن نقش ابزارهای ارتباطی در خانواده ها به حدی شده که کودکان زیر سه سال هم مهارت استفاده از این ابزارها را پیدا کرده اند و این ابزارها به نوعی وسیله ای برای سرگرمی بچه ها و البته کاهش اذیت ها و شیطنت های آنها، شده است.

همین امر موجب شده تا این ابزارها را اسباب‌بازی‌های مدرن دیجیتالی بنامیم که به تدریج جایگزین اسباب‌بازی‌های سنتی می‌شوند.

انگار كودكان این دوره و زمانه تمایل زیادی برای بازی با اسباب‌بازی‌های مدرن و دیجیتال دارند. احتمالا همین مساله موجب شده تا برخی از شرکت های تولید کننده اسباب بازی هم به به نوعی از این فناوری ها در تولید محصولات جدیدشان استفاده کنند.

تبلت ها یا همان صفحات لمسی یک تکنولوژی ارتباطی جذاب هستند که استفاده از آنها برای بزرگسالان هم لذت بخش است و این طبیعی است که کودکان هم محو این جذابیتها و امکانات متنوع شوند.

تبلت ها یا همان صفحات لمسی یک تکنولوژی ارتباطی جذاب هستند که استفاده از آنها برای بزرگسالان هم لذت بخش است و این طبیعی است که کودکان هم محو این جذابیتها و امکانات متنوع شوند

طراحی تبلت ها به گونه ای است که با بهره گیری از فناوری شگفت انگیزشان، با طبیعت مورد علاقه بچه ها مطابقت دارند و همین امر موجب می شود که کودکان به سرعت با این ابزارها ارتباط برقرار کرده و دنیای مجازی خود را در آنها بسازند. برخی از تولید کنندگان و طراحان تبلت ها معتقدند که باید این فناوری ها مخصوص بچه ها هم تولید شوند و از این طریق به آموزش کودکان پرداخت. آنها تصور می کنند که دوران بازی کودکان با تکه چوب های چرخ دار گذشته است.

یكی از تحلیلگران صنعت اسباب‌بازی‌های كودكان بر این باور است که سازندگان بزرگ اسباب‌بازی از تغییر گرایش كودكان به سمت استفاده از تبلت‌ها به‌جای اسباب‌بازی‌های سنتی در هراسند.

شان مك گوان (Sean McGowan)، تحلیلگر بازار و مشاور سرمایه‌گذاری صنعت اسباب‌سازی گفته است كودكانی كه عموما سنشان از سه سال تجاوز نمی‌كند امسال هدایایی از قبیل آی‌پد و كیندل فایر (تبلت كتابخوان شركت آمازون) به جای عروسك‌، ماشین‌های اسباب‌بازی، بازی‌های فكری مقوایی یا دیگر اسباب‌بازی‌های سنتی دریافت كرده‌اند.1

مسلما چنین اخبارو اطلاعاتی پیش از انکه بخواهد تولید کنندگان بزرگ اسباب بازی را دچار ترس و وحشت کند، باید والدین و مربیان و کارشناسان امور تربیتی را دچار اضطراب و تشویش خاطر کند که معلوم نیست سرنوشت کودکانی که این چنین رشد می کنند و بزرگ می شوند، چه خواهد شد و خوگیری بچه ها با این ابزارها و فناوری های ارتباطی با ذهن و مغز کودکان چه میکند.

به راستی این تفکر درست است که کودکان امروزی را از دوران طفولیت با فناوری ارتباطات آشنا کنیم، حتی اگر این آشنایی به قیمت جایگزینی این فناوری ها به جای توپ، عروسک و خمیربازی باشد؟

چندی پیش در برخی از خبرگزاری ها اینطور گفته شد که که یک شرکت تولید کننده اسباب بازی‌های الکترونیکی آموزشی اقدام به ارائه یک تبلت برای کودکان کرده است.

شرکت «وی تک» (VTech) به عنوان تولید کننده اسباب بازی‌های آموزشی الکترونیکی تبلتی را با قیمت 135 دلار در نمایشگاه اسباب بازی 2013 لندن عرضه کرده است.

تبلت «ایو تب 2 کودکان» دارای صفحه لمسی است و کودکان از نظر عملی می توانند از آن برای بازیهای آموزشی، شناسایی رنگ ها، حیوانات و صداها استفاده کنند.این تبلت با یک قاب پلاستیکی عرضه شده که آن را از جویده شدن گوشه ها توسط کودکان و آسیب دیدگی در اثر سقوط محافظت می کند. 2

گفته شده که این تبلتها دارای آلبوم موسیقی و کتابهای الکترونیکی است تا والدین بتوانند از روی آنها برای بچه ها قصه بخوانند. ظاهرا این تبلت ها برای کودکان زیر سه سال طراحی و تولید شده اند. اما به واقع می توان یک وسیله تکنولوژیک را جایگزین عواطفو احساسات افراد کرد؟

متاسفانه برخی از آمارها نشان می دهند که میزان علاقه مندی کودکان به داشتن اسباب بازی های لمسی نسبت به گذشته کمتر شده و می توان دلیل اصلی این موضوع را افزایش آشنایی کودکان با بازی های دیجیتالی و تبلت ها دانست.

پی نوشت او2 به نقل از سایت جام جم آنلاین

1- الگوهای عملی
فرزندان نیازمندند پدر و مادر خود را در محیط خانوادگی به عنوان یک الگو از نظر اخلاقی و دینی ببینند.

2- کودکان را باطعم و لذت عبادت آشنا سازیم.

هر چیزی طعم و لذتی دارد گاه طعم و لذت مادی و گاه معنوی، والدین سعی میکنند که جذبه و شوق مناجات و رازو نیاز را با خدا به خوبی به کودکان انتقال دهندو کودکان را از لذات معنوی بهره مند سازند.
خانواده و نقش آن در تربیت دینی فرزندان

3- تقویت بنیهی اعتقادی در فرزندان
در جلسات آموزش خانواده سوالی که زیاد مطرح است این است که کودکان اعم از دختر و پسر وقتی در آستانهی بلوغ و یا نوجوانی قرار میگیرند در انجام فرائض دینی ابراز سستی و تعلل میکنند. در خانوادههای بسیار متدین هم این مشکل وجود دارد. اعتقاد برا ین است که کودکان در سنین کودکی بر اساس حس تقلید با اصل نماز خواندن آشنا میگردند.
برای اینکه الگو پذیری فرزندان از والدین در خانواده به نحواحسن صورت گیرد مهمترین عامل یکی بودن کردار و گفتار است. آنچه پدر و مادر میگویند و بدان عمل میکنند برای کودک به منزله حجت تلقی شده و از اعتبار خاصی برخوردار است. همخوانی کردار و گفتار تائیدی است بر آنچه والدین، کودک خود را به آن تر غیب میکنند عدم هماهنگی میان قول و فعل ایشان نه تنها نصایح آنان را بیاعتبار میسازد، بلکه موجب میشود تا شخصیت پدر و مادر نزد فرزند کم رنگ و بیرونق شده و در موارد دیگر نیز خود را ملزم به اطلاعت از پدر و مادر نبیند. توصیههای کلامی و به بیان دیگر پند و اندرز شیوه ای است که اگر با رعایت نکردن نکات روان شناختی همچون حفظ احترام مخاطب، پرهیز از تکرار و توضیح بیش از حد، بهره گرفتن از استدلال و توجیه منطقی انجام شود، تاثیر بسزایی خواهد داشت اما با این وجود عمل، مرتبهای بالاتر را دارا است برای مثال ما به عنوان مربی میتوانیم به کودکان بیاموزیم که چرا و چگونه باید در حفظ بهداشت محیط زندگی خود بکوشیم و چه وظایفی در این زمینه داریم. اما هرگاه بر روی زمین آشغالی دیدیم خو دمان آنرا برداریم و در سطل زباله بیندازیم تأثیر بیشتری خواهد داشت زیرا اولا او را با وظایف خود آشنا کردهایم و ثانیا متوجه خواهد شد که کار برای همه حتی مربی نه تنها وظیفه است بلکه افتخار است.