امام حسین«سلام الله علیه» شهید شد و موجی با شهادت ایشان برای ریشه کن کردن ظلم ایجاد گردید و بحران عجیبیی در ممالک اسلامی بر ضدّ بنی امیّه به وجود آمد. امّا موج شهادت، برای به پایان رسانیدن کار، ادامه می خواست؛ اگر موجی در دریا ایجاد شود و موجی بعد از موج اول ایجاد نشود، آن موج اول نابود می شود. پس موج دوم و سوم باید باشد.

وظیفۀ حضرت زینب«سلام الله علیها» بعد از شهادت برادر این بود که موج دوّم را ایجاد کند و بدینوسیله موج اوّل را سرتاسری کند. باید اسیر شود، به کوفه بیاید و در مجلس ابن زیاد شورش کند. در مسافرت، هرکجا برسد، آن موج را زنده کند. به شام بیاید و یک تنبّه عجیبی در شام ایجاد کند و بالاخره به جلسۀ یزید برود و یزید را له کند.

همان وقت یزید از کارش پشیمان شد، نه اینکه از کشتن امام حسین«سلام الله علیه» پشیمان شد، بلکه حضرت زینب«سلام الله علیها» چنان او را له کرد که فهمید حکومتش در مخاطرۀ عجیبی واقع شده است و از این جهت از کردۀ خود، پشیمان شد. لذا صبح فردا زینب مظلومه را با یک تشریفاتی به مدینه فرستاد.

این شورش را علیه ظلم چه کسی ایجاد کرد؟! در کربلا، حسین«سلام الله علیه» و اما در کوفه و شام، زینب«سلام الله علیها» و بالاخره سرتاسری کردن این موج و شورش از ناحیۀ حضرت زینب«سلام الله علیها» است.

آيت الله مظاهري (دامه بركاته)