اسلام همچون درختی ثابت و استوار است که ریشه اش، ایمان است و رگ هایش، نماز؛ آب آن، زکات است و شاخ و برگش، روزه.

نماز و روزه روشنی چشم من است.

هر کس برای خدا، در شدت گرمای یک روز، روزه بگیرد و او را تشنگی فراگیرد، خدا هزار فرشته را مأمور می کند که صورتش را مسح کنند و او را بشارت دهند، تا آن گاه که افطار کند، خداوند بفرماید چه خوش است روح و روان تو. ای فرشتگان من! شهادت دهید که من او را آمرزیدم.

شخص روزه دار تا زمانی که غیبت نکند، در حال عبادت است گرچه در بسترش خواب باشد.

خواب روزه دار، عبادت؛ سکوتش، تسبیح؛ دعایش، مستجاب و ثواب عملش دو برابر است.

اگر روزه دار در میان گروهی که غذا می خورند، حاضر شود، اعضایش تسبیح می گویند و درود فرشتگان بر او خواهد بود.

خداوند سفره ای دارد که بر آن نعمتی است که نه چشم دیده، نه گوش آن را شنیده و نه بر دل بشری گذشته است. بر سر این سفره، جز روزه داران نخواهند نشست.