امشب قلمم مینویسدولی دست ودلم میلرزد
ضربان قلبم به تب وتاب افتاده
حال وهوای بقیع دوباره رخنه کرده در وجودم
هی با خودم میگویم بقیع به این زیبایی |پس من کی دستم به انجا میرسد
اگر بحث لیاقت باشد تا اخر عمر که هیچ ان دنیاهم به محضرشان نمیرسیم!!!!!!!!!
.
.
.
.
.
.|پدر امد سکوت
||پسرش امد صلح
پسر دیگرش امده تا حماسه بسازد وای بر من که……..
امدند وامدند یکی |پس از دیگری
تا رسید به مولایمان .
مولا میترسم دستم میلرزد ازاینکه چیزی بنویسم که از هوای مظلومیت اجدادت کم کند یااصلادروغ بگویم میترسم.
مولا دستم بگیر بگذار به جای حرف زدن ونوشتن
قدمی بگذارم
لااقل یا علی بگویم
مولا اگر امروز اینجایم میدانم که دستم را گرفت ای
|پس اشتباه مرا به بزرگی خودت ببخش
ودستم را رها نکن که میمیرم.

اگر بخواهیم

می شود و می توانیم

آری

می شود

و می توانیم

هر چه که بخواهیم

انجام دهیم

توانمندی اش را داریم

ای کاش

همیشه این توانمندی را

در راه خدا

صرف کنیم

و کارهایمان را

فقط برای او انجام دهیم

البته این خواستن ها

باید در مسیری باشد

که رضایت خالق باشد

بخواهیم گناه نکنیم

می شود گناه نکنیم

می توانیم گناه نکنیم

آری می شود و می توانیم

به سراغ رذائل نرویم

و به خدا نزدیک تر شویم

فقط یک یا علی می خواهد

بگوییم یا علی و

و کار را شروع کنیم

برای نزدیکی به خداوند

و دوری از گناه

مطمئن مطمئن باشیم

با ترک گناه و نزدیکی به خدا

زندگی متن بهتر از

آن چیزی که الان هست

خواهد شد

بگو یا علی

تا به جنگ نفس و شیطان برویم

که آینده شیرین و خوبی

در انتظارمان است

بسم الله الرحمن الرحیم

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ رَسُولِ رَبِّ الْعالَمینَ
سلام بر تو اى فرزند پیامبر (خدا) پروردگار جهانیان

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ فاطِمَهَ الزَّهْراَّءِ

سلام بر تو اى فرزند امیرمؤ منان سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهرا

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حَبیبَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا صِفْوَهَ اللّهِ
سلام بر تو اى حبیب خدا سلام بر تو اى برگزیده خاص خدا

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمینَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّهَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نُورَ اللّهِ
سلام بر تو اى امین (وحى) خدا سلام بر تو اى حجت خدا سلام بر تو اى نور خدا

لسَّلامُ عَلَیْکَ یا صِراطَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بَیانَ حُکْمِ اللّهِ
سلام بر تو اى راه (مستقیم) خدا سلام بر تو اى بیان (کننده) حکم خدا

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ناصِرَ دینِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا السَّیِدُ الزَّکِىُّ
سلام بر تو اى یاور دین خدا سلام بر تو اى آقاى پاک (و منزه از هر عیب (

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْبَرُّ الْوَفِىُّ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْقاَّئِمُ الاْمینُ
سلام بر تو اى نیکوکردار وفادار سلام بر تو اى قیام کننده (به امر خدا) و امین

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْعالِمُ بِالتَّأویلِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْهادِى الْمَهْدِىُّ
سلام بر تو اى داناى به تاءویل (قرآن) سلام بر تو اى راهنماى راه یافته

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الطّاهِرُ الزَّکِىُّ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا التَّقِِیُّ النَّقِىُّ
سلام بر تو اى پاکیزه منزه سلام بر تو اى پرهیزکار پاکدامن

السَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْحَقُّ الْحَقیقُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الشَّهیدُ الصِّدّیقُ
سلام بر تو اى حق سزاوار بدان سلام بر تو اى شهید راست گفتار

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِی وَ رَحْمَهُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ
سلام بر تو اى ابا محمد حسن بن على و رحمت خدا و برکات او

سلام چراغ روزها و شب‌های مدینه.
سلام سید جوانان اهل بهشت.
مدینه بی‌قرار روزهایی است که چشمانت را به این جهان گشودی و خورشیدی شدی بر تاریکای این عالم.
کوچه‌های مدینه هر روز بی‌قرار شب‌ها و روزهایی هستند که مجتبای آل رسول در دامان علی مرتضی و فاطمه زهرا شادمانی را به خاندان آل الله آورده بود. شبها و روزهایی که رسول مهربانی هم گویی جوانتر و خوشحال تر شده بود.

ای مرد روزهای سخت.
در فتنه‌ها این تو بودی که دل دشمن را از استواری گام‌های فتنه شکنت به لرزه درمی‌آوردی.
شتر جمل به دستِ مرتضایی تو به زانو نشست و فتنه جمل در عظمت ضربت تو درهم شکست.

مظلوم شهر نامردان.
چقدر غریب بودی میان مردمانی که به عدد انگشتان دست یاور تو نبودند. و غریب‌تر میان یارانت که آنان نیز تورا خوارکننده مسلمین می‌خواندند.
زندگی با زنی که زهر بر کام تو ریخت طعمی تلخ بر کامت نهاد اما تو زیباترین صبور و حُسن همه‌ی مجتباهای عالم بودی.
امامت مردمان نااهلی که نه روی خوش داشتند و نه کلام خوش چه بر دلت نهاد؟

از عظمت و شکوه تو همین بس که سالار و علمدار سپاهت حسین علیه السلام است.
تو امام و رهبری بودی برای آن‌که خود امامت تمامی عاشقان زمین را به دست گرفته است.
تو امام عشق بودی ای زیباترین یوسف زهرا(س).

چراغ شب‌های مدینه، روشنای دل زینب و یادگاران کربلا.
تو که چراغ شب‌های مدینه بودی و ستاره‌ی اسمان بی‌فروغ آن، چه غریبانه کنار جدت قرار گرفتی.
ای آقای زیبایی‌ها!
تو که بودی که از داغِ نبودت، حسین علیه‌السلام اشک در چشمانش حلقه زد و گفت:
برادرم! غارت خیمه‌ها و گوشواره‌ها را به یاد می‌آورم اما حسین آن موقع غارت‌زده نیست. غارت زده کنون است که تورا از دست می‌دهم حسن جان.
روزهای اخر از داغ کربلا گفتی و نیزه‌های پیکرت گواهِ کربلایی بودنت شد.

ای بهترین عالم! ای حسن مجتبی!
تورا کریم اهل بیت می‌خوانند. راست هم می‌گویند تو کریم اهل بیتی.
نه فقط گرسنگان را نان و غذا می‌دادی و به سائلان از مال خود می‌بخشیدی.
تو به همه‌ی خوبان عالم و به همه‌ی سروران اهل بهشت هم کریمی.
مزار خاکیت، آسمان بی‌فروغ بقیع، شب‌های بدون زائر و روضه‌خوانت نشان از کرامتِ توست به سید و سالار شهیدان.
شاید!
شاید این فروغ آسمان کربلا و هیاهوی مردمان کربلایی و گنبد و بارگاه دل‌ربای برادر هم…….دست کریم تو را به یادمان بیاورد.

کریم شهر مدینه.
گویی هزاران چراغ سعودی توحید است و یک چراغ بر بالای مزار غریبت برای ما شرک….

اما
تورا از همه‌ی آقایان عالم نیز بیشتر دوست داریم که تو کریم آل الله و حسن مجتبا و یوسف زهرایی.

آقای دل من.
آغاز دلدادگیم؛ آغاز عاشقیم، روز ولادتت بر من و بر همه عاشقانت مبارک.

اگر هدف از روزه این باشد که مثلاً روزه بگیرد تا در چاقی و لاغریش اثر کند، و یا در قند و چربی خونش و … مؤثر واقع شود، این روزه نزد خداوند سبحان ذره ای ارزش و ثواب ندارد و چه بسا موجب خشم و غضب خداوند گردد و او را به عذاب الهی مبتلا سازد. بر همین اساس حضرت علی (ع) فرمودند: با اخلاص (عمل را فقط برای خشنودی خداوند انجام دادن) کارهای انسان نزد خداوند قبول می شود.(غررالحکم، ص 432).بنابراین وظیفه یک فرد مسلمانی که می خواهد روزه بگیرد و یا عمل واجب و مستحبی را انجام دهد، آن است که بگوید:«خدایا! می دانم تو حکیمی و تمام دستوراتت برای خیر و سعادت ما است، و می دانم این عمل فوائد زیادی برای من و حتی جامعه دارد، ولی من این عمل را فقط برای رضایت و خشنودی تو انجام می دهم».و لازم نیست اینها را به زبان بگوید، بلکه در دلش چنین نیتی داشته باشد، کافی است.کسانی که دلشان به حال مردم می سوزد و دوست دارند جوانان این مرز و بوم، جوانانی سالم از نظر روحی و جسمی باقی بمانند، راهی ندارند جز آنکه دلهای پاک جوانان را با دستورات حیاتبخش اسلام عزیز آشنا سازند و مسائل اسلام را با استدلال و منطق برای آنان بیان نمایند.برادران و خواهران عزیر بدانند که آنچه درباره فلسفه احکام گفته می شود، قسمتی از علت احکام می باشد و الا ذهن ما توان درک حقیقت و تمام علت احکام را ندارد، زیرا علم ما در برابر علم بی نهایت خداوند علیم و ائمه اطهار (ع) نا چیز است. بر همین اساس،رسول گرامی اسلام (ص) می فرماید:«در روزه آنقدر فایده هست، که قابل شمارش نیست». (بحارالانوار، ج 93، ص 254)