تُفّاحة الفردوس

حضرت زهرا علیه السلام و تربیت فرزندان 2

16 فروردین 1392

-5پرورش شخصیت

دانشمندان روانشناس می‌گویند: تربیت کننده باید شخصیت کودک را پرورش دهد و اعتماد به نفس را به او تلقین کند. او را بزرگ نفس و با شخصیت بار بیاورد.

مربی اگر به کودک احترام نگذاشت و او را کوچک شمرد و شخصیت او را خرد کرد، طبعا ترسو و ی شخصیت بار می‌آید و خودش را زبون و بی‌ارزش می‌پندارد. هنگامی که بزرگ شد خودش را کوچکتر از آن می‌داند که به کارهای بزرگ اقدام کند. چنین فردی در اجتماع منشأ اثر واقع نخواهد شد و به آسانی زیر بار ذلت خواهد رفت. اما اگر خودش را بزرگ و با شخصیت دانست، به کارهای پست، تن نمی‌دهد و زیر بار خواری و ذلت نمی‌رود. این شخصیت نفسانی تا حدودی، به تربیت خانوادگی خانوادگی و روحیات پدر و مادر بستگی دارد.

روانشناسان برای تقویت روحی کودک مطالبی را به تربیت کنندگان توصیه می‌کنند که از جمله آنها موضوعات زیر است:

اول- اظهار علاقه و محبت و نوازش کودک. این موضوعی است که در درس اول بدان اشاره شد. و گفتیم که حسن و حسین علیهما السلام از جهت محبت پدر و مادر و رسول خدا بقدر کافی برخوردار بودند.

دوم- باید صفات خوب کودک را یادآوری کرد و او را در حضور خودش و دیگران تعریف و توصیف نمود. و بزرگی نفس را به او تلقین کرد.

رسول خدا بارها می‌فرمود: حسن و حسین علیهما السلام بهترین جوانان اهل بهشتند و پدرشان از آنان بهتر است.

پیغمبر اکرم به حسن و حسین می‌فرمود: شما ریحان خدایی هستید.

«ابوبکر» می‌گوید: پیغمبر روی منبر نشسته بود و حسن علیه السلام در پهلویش قرار داشت. گاهی به مردم نگاه می کرد گاهی به حسن و می فرمود فرزندم حسن آقا و بزرگ است شاید به برکت او در امتم اصلاح شود.

«جابر» می گوید: روزی داخل خانه خدا رسول خدا شدم و دیدن حسن و حسین بر پشت آن حضرت سوارند و ان جناب با دست وپا راه می رود ومی فرماید بهترین شتر شتر شماست و بهترین سوار شمایید.

«یعلی عارمری» می گوید: رسول خدا روزی حسین را دید که با بچه ها بازی می کند پس دست مبارکش را دراز کرد تا او را بگیرد . حسین علیه السلام به این طرف وآنطرف می دوید پیغمبر اکرم با شوخی و تبسم او را در بغل گرفت . آنگاه یکی از دستهایش را زیر چانه او ودست دیگرش را پشت گردن نهاد و دهان مبارکش را برلبهای او گذاشته و بوسید و فرمود:‌حسین از من و من از حسینم هرکس حسین را دوست بدارد خدا را دوست داشته است. حسین فرزند دختر من است.

علی بن ابی طالب علیه السلام به حسن و حسین می فرمود شما پیشوای مردم و بزرگ جوانان اهل بهشتید و از ارتکاب گناه معصومید . خدا لعنت کند کسی را که با شما دشمنی کند.

حضرت فاطمه روزی حسن و حسین را خدمت روسل خدا اورد وعرض کرد یا رسول الله حسن و حیسن علیهما السلام فرزند شما هستند . چیزی به ایشان عطاکن. فرمود هیبت و سیادت خودم را به حسن بخشیدم و شجاعت وجوود خود را به حسین آموزش دادم.

»سلمان فارسی» می گوید: حسین علیه السلام را دیدم که بر زانوی رسول خدا نشسته بود . او را بوسید و می فرمود: تو بزرگ و بزرگ زاده و امام و پسر امام و پدر امامان هستی. تو حجت، پسر حجت و پدر نه حجت می‌باشی که آخرشان قائم است.

آری پیغمبر اکرم در پرورش شخصیت اولاد زهرا کوشش می‌کرد که کودکان را تحقیر کنند و شخصیت آنها را در حضور دیگران کوچک سازند. و ضربه و شکست بر روحشان وارد نمایند. بدین علت، طبعا بزرگ و آقا تربیت شدند.

روایت شده که شخصی مرتکب گناهی شد که مستوجب کیفر بود پس خودش را از رسول خدا پنهان داشت تا گاهی که حسن و حسین را در بین راه ملاقات نمود، آنان را بر دوش گرفته خدمت رسول خدا مشرف شد عرض کرد: یا رسول الله حسن و حسین را شفیع قرار دادم.

پیغمبر اکرم خندید و فرمود: ترا بخشیدم. سپس به حسن و حسین فرمود: شفاعت شما را قبول کردم.

برای همین عظمت و بزرگی نفس بود که حسین بن علی هلیه السلام با سپاه مختصری که داشت، در مقابل سپاه بیشمار یزید پایداری کرد و مردانه جنگ نمود و تن بذلت و خواری نداد. می‌فرمود مانند بندگان فرار نمی‌کنم و تسلیم خواری و ذلت نمی‌شوم.

در اثر همین تربیت بود که زینب کبری با آن همه مصیباتی که دید خود را در قبال دستگاه ستمگر یزید نباخت و مرعوب آنان واقع نشد و بوسیله خطابه‌های شور انگیزش شهر کوفه و شام را منقلب ساخت و دستگاه جبار و خونخوار یزیدیان را رسوا و مفتضح ساخت.

نظر دهید »

حضرت زهرا علیه السلام و تربیت فرزندان 1

16 فروردین 1392

یک کلاس عالی تربیت و نمونه تربیت اسلامی کودک در خانه زهرا علیه السلام تاسیس شد . کلاس مذکور با همکاری علی بن ابی طالب و فاطمه زهرا اداره می شد و شخص اول اسلام یعنی پیغمبر رسما بر آن نظارت داشت . اصول تربیتی و برنامه آن مستقیما از جانب پروردگار نازل می گشت بهترین برنامه تربیتی اجرا شد و برجسته ترین افراد را تربیت نود.

1-5درس اول : محبت

شاید اکثر مردم خیال کنند که دوران تربیت کودک از وقتی آغاز می‌شود که خوب و بد را درک کند و اهل رشد و تمیز شود و قبل از آن، تربیت مؤثر نیست، و کودک تحت تاثیر عوامل خارجی واقع نمی‌گردد. اما این عقیده درست نیست، زیرا به تصدیق دانشمندان فن تربیت، تربیت و پرورش کودک از همان آغاز تولد او باید شروع گردد. چگونگی دوران شیرخوارگی و حوادث و رفتار پدر و مادر تا حدودی در پرورش نوزاد تأثیر دارد و شخصیت آینده او از همین ایام شروع می‌شود.

در نزد دانشمندان فن تربیت و روانشناسان، این مطلب به اثبات رسیده که اطفال در تمام دوران کودکی، به محبت و اظهار علاقه نیازمندند. کودک می‌ خواهد پدر و مادر بیش از حد، اور را دوست بدارند و نسبت به او اظهار علاقه نمایند. کودک چندان توجهی ندارد که در کاخ زندگی می‌کند یا در کوخ، لباس و خوراکش خیلی اعلاست یا نه. اما بدین موضوع کاملا توجه دارد که دوستش می‌دارند یا نه. این احساس درونی، کودک را چیزی جز اظهار محبت و نوازش ارضا نمی‌کند. سرچشمه اخلاق و شخصیت آینده او همین اظهار محبت ‌هاست. همین آغوش گرم مادر و نوازشهای مخلصانه پدر است که روح بشر دوستی و علاقه به همنوع را در کودک می‌دمد و برای اظهار همدردی و کمک به دیگران آماده‌اش می‌سازد. همین نوازشهای بی‌شائبه است که کودک را از ترس و تنهایی و ضعف نجات می‌دهد و به زندگی امیدورا می‌سازد. همین مهر ورزیها و بوسه‌های بی شائبه است که روح خوشبینی و خوشخویی را به او تلقین می‌کند و او را به سوی زندگی اجتماعی و تعاون و همکاری هدایت می‌نماید. و از عزلت و گوشه گیری نجاتش می‌دهد. بواسطه همین نوازشهاست که کودک احساس شخصیت می‌کند و خودش را لائق دوستی می‌داند.

کودکی که از جهت محبت کسری داشته باشد معمولا ترسو و خجول و ضعیف و بدبین و گوشه‌گیر و بی‌علاقه و پژمرده و حتی مریض بار می‌آید. گاهی هم ممکن است برای اظهار عکس العمل و نشان دادن بی‌نیازی، دست به اعمالی نظیر جنایت، دزدی و قتل نفس بزند تا بدان وسیله از اجتماعی که او را دوست ندارد انتقام گیرد و تظاهر به بی‌نیازی کند.

پس محبت و نوازش کودک یکی از احتیاجات ضروری او بشمار می‌رود و برای پرورش او ضرورت دارد.

درس مذکور در خانه زهرا (علیها السلام) به طور کامل اجرا می‌شد و پیغمبر اکرم عملا آنرا به فاطمه یاد می‌داد.

روایت شده: وقتی امام حسن علیه السلام به دنیا آمد او را در پارچه زردی پیچیده خدمت رسول خدا آوردند. فرمود: مگر بشما نگفتم: نوزاد را در پارچه زرد نپیچید؟ سپس لباسهای زرد حسن را دور انداخت و او را در پارچه سفیدی پیچید. در بغل گرفت و شروع کرد به بوسیدن و همین عمل را نسبت به امام حسین (علیه السلام) نیز انجام داد.

روایت شده روزی رسول اکرم به نماز جماعت مشغول بود. هرگاه به سجده می‌رفت امام حسین علیه السلام بر پشت او سوار می‌شد و پاهایش را حرکت می‌داد. وقتی می‌خواست سر از سجده بر دارد حسین را می‌گرفت و کنار می گذاشت. هنگامی که دوباره به سجده می‌رفت، باز امام حسین (علیه السلام) بر آن جناب سوار می‌شد، پیغمبر او را می‌گرفت و کنار می‌گذاشت. پیغمبر با همین کیفیت نمازش را بپایان رسانید. یک نفر یهودی که جریان را مشاهده می‌کرد عرض کرد: شما نسبت به کودکانتان طوری رفتار می‌کنید که ما از آن امتناع داریم! پیغمبر فرمود: شما هم اگر به خدا و رسول ایمان داشتید نسبت به کودوکان مدارا می‌نمودید. یهودی بواسطه رفتار پیغمبر مسلمان شد.

روزی رسول خدا امام حسن را می‌بوسید و نوازش می‌کرد «اقرع بن حابس» عرض کرد: من ده فرزند دارم ولی تا حال هیچ یک از آنان را نبوسیده‌ام.

پیغمبر غضبناک شد و فرمود: اگر خدا محبت را از قلب تو گرفته من چکنم؟ هر کس نسبت به اطفال ترحم نکند و احترام بزرگسالان را نگه ندارد از مانیست.

روزی رسول خدا از در خانه فاطمه عبور کرد، صدای گریه حسین علیه السلام را شنید. فاطمه را صدا زد و فرمود: مگر نمی‌دانی گریه حسین مرا اذیت می‌کند.

«ابو هریره» می‌گوید: روزی پیغمبر، حسن و حسین علیهما السلام را بر دوش مبارک سوار نموده بود. در بین راه گاهی حسن را می‌بوسید و گاهی حسین را. مردی عرض کرد: یا رسول الله این دو کودک را دوست داری؟.

فرمود: آری. هر کس حسن و حسین را دوست بدارد با من دوستی نموده و هر کس با آنان دشمنی کند با من دشمنی کرده است.

پیغمبر گاهی به فاطمه (علیا السلام) می‌فرمود: حسن و حسین را بیاور. وقتی آنان را خدمت آن حضرت می‌برد، آمها را به سینه می‌چسبانید و مانند گل می‌بویید.

ابو هریره می‌گوید: پیغمبر را دیدم که دهان حسن و حسین را می‌مکید چنانکه خرما را می‌مکند.

نظر دهید »

به مناسبت سالروز جمهوری اسلامی پیامی منتشر کرده و این روز را روز نخستین حکومت الله خواندند

10 فروردین 1392

امام خمینی(ره)، به مناسبت سالروز جمهوری اسلامی پیامی منتشر کرده و این روز را روز نخستین حکومت الله خواندند که از بزرگترین اعیاد مذهبی و ملی ماست.

به گزارش خبرآنلاین، گزیده پیام بنیانگذار انقلاب در 12 فروردین 1358 که طی آن از مردم خواسته شده بود این روز را عید بگیرند و زنده نگه دارند؛ به قرار زیر است:

· من در این روز مبارک، روز امامت امت و روز فتح و ظفر ملت، جمهوری اسلامی ایران را اعلام می‌کنم. به دنیا اعلام می‌کنم که در تاریخ ایران چنین رفراندمی سابقه ندارد که سرتاسر مملکت با شوق و شعف و عشق و علاقه به صندوقها هجوم آورده و رای مثبت خود را در آن ریخته و رژیم طاغوتی را برای همیشه در زباله‌دان تاریخ دفن کنند.

· من از این همبستگی که جز مشتی ماجراجو و بیخبر از خدا، همه و همه به ندای آسمانی واعتصموا بحبل الله جمیعا لبیک گفتند، و با تقریبا اتفاق آرا به جمهوری اسلامی رای مثبت دادند و رشد سیاسی و اجتماعی خود را به شرق و غرب ثابت کردند، تقدیر می‌کنم که با رای قاطع به جمهوری اسلامی، حکومت عدل الهی را اعلام نمودید. حکومتی که در آن، جمیع اقشار ملت با یک چشم دیده می‌شوند و نور عدالت الهی بر همه و همه به یک طور می‌تابد، و باران رحمت قرآن و سنت بر همه کس به یکسان می‌بارد. مبارک باد شما را چنین حکومتی که در آن اختلاف نژاد و سیاه و سفید و ترک و فارس و لر و کرد و بلوچ مطرح نیست. همه برادر و برابرند؛ فقط و فقط کرامت در پناه تقوا و برتری و به اخلاق فاضله و اعمال صالحه است.مبارک باد بر شما روزی که در آن تمام اقشار ملت به حقوق خود می‌رسند، فرقی بین زن و مرد و اقلیتهای مذهبی و دیگران در اجرای عدالت نیست.

· اینک شما ملت شجاع، هستید که نباید بگذارید بقایای رژیم متعفن که در کمین نشسته‌اند و طرفداران دزدان بین‌المللی و نفت‌خواران مفتخور در بین صفوف فشرده شما رخنه کنند. اینک شمایید که باید مقدرات خود را به دست بگیرید و مجال به فرصت طلبان ندهید، و با قدرت الهی که مظهر آن جماعت است، قدم های بعدی را بردارید، و با فرستادن طبقه فاضله و امنای خود در مجلس موسسان، قانون اساسی جمهوری اسلامی را به تصویب برسانید، و همان طور که با عشق و علاقه به جمهوری اسلامی رای دادید، به امنای امت رای دهید تا مجالی برای بداندیشان نماند.

· من با تمام قوا در خدمت شما که خدمت به اسلام است، این چند روز آخر عمر را می‌گذرانم، و از ملت انتظار آن داریم که با تمام قوا از اسلام و جمهوری اسلامی پاسداری کنند.

· من از دولتها می‌خواهم که بدون وحشت از غرب و شرق، با استقلال فکر و اراده، باقیمانده رژیم طاغوتی را که آثارش در تمام شئون کشور ریشه دارد پاکسازی کنند، و فرهنگ و دادگستری و سایر وزارتخانه‌ها و ادارات که با فرم غربی و غربزدگی به پا شده است به شکل اسلامی متحول کنند، و به دنیا عدالت اجتماعی و استقلال فرهنگی و اقتصادی و سیاسی را نشان دهند. از خداوند تعالی عظمت و استقلال کشور و امت اسلامی را خواستارم.

نظر دهید »