بازگشت به جاده انتظار ...
«بسم الله الرحمن الرحيم»
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
السلام علیک یا بقیةالله المهدی
السلام علیک یا صاحب العصر و الزمان
گل نرگسم سلام…!
مولاجان سلام…!
مولا بعد از چندین هفته دوباره اومدم به میعادگاهمون… به جایی که دقائق به یاد شما بودن رو برام زنده میکنه… جایی که بوی شما رو میده و همهچیش برای شما و به نام شماست…
آقاجون…! تو این مدت که به ظاهر از وعدهگاهمون دور بودم، اتفاقات زیادی افتاده، چیزای زیادی بهم دادین و شایدم و یه چیزایی رو از دست دادم…
خودفراموشی
هوشیار باشیم که دام های فریب ، جاذبه های گناه ، آنتن های وسوسه گر و فیلم ها و سی دی های دجّال گونه ، ایمان و عفاف ما را نربایند .
خدافراموشی ، خودفراموشی را در پی دارد .
هر که ارزش خود را نداند ، خویش را حراج می کند و زیر قیمت واقعی ، می فروشد .
ارزش اجناس دست دوم ، خیلی پایین تر است .
بعضی از ويژگي ها و نكات مهم ماه مبارك رمضان از زبان رهبر معظم انقلاب
ماه رمضان ماه تسلیم در برابر خدا است
در باب ماه رمضان، چند جمله از دعاى چهل و چهارم «صحیفه سجادیه»، که مربوط به همین ماه است، انتخاب کردهام و انشاءاللَّه، همین چند جمله را براى شما ترجمه مىکنم. اما قبل از آن، خواهش مىکنم عزیزان من، بخصوص جوانان، با صحیفه سجّادیه اُنس بگیرند؛ زیرا همه چیز در این کتابِ ظاهراً دعا و باطناً همه چیز، وجود دارد. امام سجّاد علیهالصّلاة و السّلام، در این دعا هم مثل بقیه دعاهاى صحیفه سجادیه، با اینکه در مقام دعا و تضرّع است و با خداى متعال حرف مىزند، اما سخن گفتنش، کأنّهُ از یک روال استدلالى و ترتیب مطلب بر دلیل و معلول بر علّت، پیروى مىکند. اغلبِ دعاهاى صحیفه سجادیه - تا آنجا که بنده سیر کردهام - همین حالت را دارد. همه چیز مرتّب و چیده شده است. مثل این است که یک نفر، در مقابل مستمعى نشسته و با او به صورت استدلالى و منطقى حرف مىزند. همان نالههاى عاشقانه هم که در صحیفه سجّادیه آمده است، همین حالت را دارد.
دعاي امام سجاد عليه السلام هنگام حلول ماه رمضان
ناله های استغاثه
اللهم انی افتتح اثناء بحمدک
من افتتاح ستایش و نیایشم را به حمد تو آغاز می کنم و به نعمت و احسانت راه حق و صواب را می جویم .
پر و بال بسته ام را پرواز بیاموز تا ناله های استغاثه ام آسمان اجابت تو را تجربه کند .
مهر آفرینا
چند صباحی است سرشار از تمنا ، غرق در آرامش آبی مهربانی ات شده ام و ضعف حالم را مداوا می کند ، شعاع نوری از تو .
اینک از چنگال نفس گریخته و در استجابت بارانی ات مهمان دعوتی آشکار شده ام ، به ماهی که پیامی آشنا با خود دارد و تنها از روزنه های ایمان قابل درک و دیدن است و پیشانمی خاکیان را به سجده های شکر می ساید و نیاز از گودی دست ها قطره قطره می چکد .
اللهم اجعل صیامی فیه صیام الصائمین .
حال که خوان رحمتت را در گستره ی خاکی دنیا گشوده ای ، معرفت سکوت را بر روزه ی لبانم بچشان تا زبانم رقص فتنه های شیطان را نکند و دستانم را به سبزی سخاوت خود پیوند ده تا سهم سفره های خالی را از بوی نان بدهم .
تنم را به اسارت خاک بگذار و پلک های سنگین روحم را به تماشای کوچه های آسمان عادت ده .
چشمانی را که بوته های هرز ، محمل نشین زلالشان شده است ، چون ذره ای درعطش نور شدن ، به نگاه خورشید پیوند ده .