نشانی گیرنده: نمی دانم کجایی یا مهدی؟! شاید در دلم باشی و یا شاید من از تو دورم. کوچه انتظار، پلاک یا مهدی،

به نام خداوند بخشنده و مهربان

سلام من به یوسف گمگشته دل زهرا و گل خوشبوی گلستان انتظار

ای دریای بیکران، آفتاب روشنی بخش زندگی من که از تلالو چشمانت که همانند خورشید صبحدم از درون پنجره های دلم عبور می کند و دل تاریک و سیاه مرا نورانی می کند.

تو کلید در تنهایی من! من تو را محتاجم.

بیا ای انتظار شب های بی پایان، بیا ای الهه ناز من، که من از نبودن تو هیچ و پوچم. بیا و مرا صدا کن. دستهایم را بگیر و بلند کن مرا. مرا با خود به دشت پر گل اقاقیا ببر. بیا و قدم های مبارکت را به روی چشمانم بگذار. صدایم کن و زمزمه دل نواز صدایت را در گوش هایم گذرا کن، من فدای صدایت باشم. چشمان انتظار کشیده من هر جمعه به یادت اشک می ریزند و پاهایم سست می شوند تا به مهدیه نزدیک خانه مان می روم و اشک هایم هر جمعه صفحات دعای ندبه را خیس می کند. من آنها را جلو پنجره اتاقم می گذارم تا بخار شود و به دیدار خدا برود. به امید روزی که شمشیرم با شما بالا رود و بر سر دشمنانتان فرود آید.

یا مهدی ادرکنی عجل علی ظهورک

دوستدار عاشقانه شما

چند سفارش از مرحوم حاج ملا آقاجان

1- هر روز چند دقیقه ای هم كه شده با امام زمانتان صحبت كنید، با آن حضرت مانوس شوید و زندگی خود را بر رضایت آن حضرت بنا كنید و تا می توانید دست توسل از دامن مقدس حضرت بقیه الله عج برندارید كه تمام سعادت در همین موضوع خلاصه می شود.

2-هر روز حداقل 5 نفر را ولو با رفتار خوب خود و یا احوالپرسی و امثال آن خوشحال كنید كه این كار در رشد معنوی و كمالات روحی شما موثر است.

3- خدا را همیشه مدنظر داشته باشید و او را شكر كنید كه اگر شكر نعمت خدا را نمودید، خدا هم نعمتش را بر شما می افزاید.

4- به دراویش و متصوفه اعتماد نكنید و حتی از علما و مراجعی كه با آنها هم مذاق هستند بپرهیزید.

5-   هر چه اعمال و گفتار و اخلاق شما بیشتر با اعمال و گفتار و رفتار پیشوایان دین یعنی ایمه اطهار هع تطبیق كند به صراط مستقیم نزدیكتر خواهید بود.

6-   باید بدانید كه انسان برای زندگی حیوانی و شهوترانی خلق نشده است بلكه انسان باید حقایق اشیا را از وحی بشناسد و به معرفت كامل و كمالات روحی برسدو با خدای تعالی انس داشته با شدو محبتش به خدا از همه بیشتر باشد.

علایم ظهور انجام شده + ظهور نزدیك است

مرحوم حاج ملاآقاجان می فرمودندكتمام علایم ظهور به وقوع پیوسته است به غیر چند علامت حتمكیه كه مقارن ظهور ظهور است و همواره می كردند:منتظر علایم ظهور نباشد بلكه منتظر ظهور حضرت ولی عصر اروحنافداه باشید.

منبع

كتاب : ارواح معین

نویسنده : ابوالفضل سبزی

آیه‏های صحیفه قرآن، با تو آنچنان صمیمی بودند که هرگز آیه‏ای نمی‏خواندی جز آنکه در ژرفای دریایی‏اش، غوطه‏ور شدی.

بیست و چند بهار شکوفه بر تو گذر کرده بود که می‏نشستی بر قدمگاه مسجد رسول نور و سیراب می‏کردی عطش فتوا را در کام ایمان آوردگان و این معجزه تو بود!

آواز تکبیر

ای اقیانوسِ هر پاسخ در گستره بی‏کرانه تشنگی!

تو از تبار بالا بلند سخاوتی. تاریکی شب‏ها، با گام‏های تو آرام می‏گرفت؛ وقتی آهسته راه می‏پیمودی و آبروی ایثار و دستگیری می‏شدی.

جاودانه باد خاطره آن نمازِ حضورِ عید که آسمان و دیوار و کوه‏ها، با مردمان و مردمان با تو آواز تکبیر می‏دادند.

ای طنین شکوهمند حدیث سلسله الذهب! وقتی چشم‏های حیران و دست‏های ملتمس تو را طلب می‏کردند، پرده از روی کنار زدی، زبان گشودی و از قلعه مستحکم لا اله الّا اللّه‏، حماسه‏ای سرودی.

زنده باد خاطره قلم‏ها و مرکب‏ها، وقتی زنجیره طلایی کلام تو را مکتوب کردند!

… و من آن نیشابور خشكم كه برای زندگی به دست‌های سبز دعا دل بسته‌ام. شاید كه دست‌هایش، پیچك عاشقی شود و از پنجره‌های دعا بالا رود و دست در دست آسمان، باران احساس را به دامن این برهوت تكیده بپاشد.

فرشته‌های سلام، از دهانم جان می‌گیرند و به سمت دست‌هایت جاری می‌شوند. شكوفه‌های تهیت، به ذكر نام بلندت، گل می‌كنند در دهانم.

… و من ایستاده‌ام.

ایستاده‌ام در بلندای خواستن‌ها و رسیدن‌ها، آنگاه كه چشم‌هایت، چتر مهربانی هر آهوی رمیده است. از زلال جاری شمس، كاسه كاسه نور می‌نوشم و فاصله‌های نرسیدن را به پای دل، در طرفه العینی زیر پا می‌گذارم.

ادامه »

خاک، بوی قدم‏هایت را حس کرد و آسمانی شد.

 قاصدک‏ها، تادورترین سرزمین‏ها را، چرخیدند و مژده آمدنت را به چشم‏های تشنه رساندند. خاک، قدم گاه قدم‏های ملکوتی تو شد و فرشته‏ها، زایر همیشگی‏ات تا به هر بهانه، به زیارت چشمان روشنت بیایند و بوی خوشت را برای آسمان‏ها سوغات ببرند.

چقدر دوست داشتنی است روزهای آمدنت! کاش می‏توانستم هر سال، روز تولدت را در حرم نفس بکشم! شب تولد تو که می‏شود، حرمت از آسمان پر ستاره نیز پرستاره‏تر می‏شود. چقدر آدم اینجاست که در هفت آسمان، غیر از تو ستاره‏ای ندارند. تو امشب به دنیا آمدی تا ستاره همه بی‏ستاره‏ها باشی؛

آری ! حَرَمت، قبله دل‏های شکسته است، عالَم، با همه نگرانی‏ها و غم‏هایش، همین که دلش را به پنجره فولاد تو گره می‏زند، آرام می‏گیرد. این را بارها از کبوترهای حرمت شنیده‏ام.

آقا! مرا کبوتر گنبدت کن، سرگردانی ام را سامان ببخش.

 یا امام رئوف! من به محبت و ولایت تو پناه آورده‏ام. مرا از هوای دل‏انگیز ولایت، سرخوش کن.

سلام ضامن آهو! دل شکسته من، به پای بوس نگاهت غریب می‏آید…