آخرین ساعات بیست و یکم ماه رمضان، لحظات آخر عمر علی را اعلام می‏دارد . علی کعبه آمال عارفان و قبله ناسکان و زاهدان و الگوی اولیای خدا; علی آینه تمام نمای رسول خدا و مجمع همه فضائل و کمالات انسانی . رادمردی که علمش و اخلاقش و منشش و شجاعتش و کرامتش و زهدش و جوانمردیش و سخاوتش زبانزد خاص و عام ، دشمن و دوست، کافر و مسلمان می‏باشد، به ست‏شقی‏ترین مردم ، در پگاه نوزدهم رمضان - شب قدر اولیاء - با شمشیر زهرآگین ضربه می‏خورد و پس از دو روز، سرانجام به لقاء محبوب می‏رسد و از رنجهای دنیا آسوده می‏شود .
آنچه مایه تعجب است، این که چقدر باید شقاوت و سنگدلی در قاتلین علی وجود داشته باشد که چنان شخصیت والایی و انسان کاملی را به قتل برسانند؟ آیا آن همه سخنان درربار پیامبر را در شان علی نشنیده بودند ؟ چرا ؟ شنیدند و از نزدیک شاهد آن بودند ولی چون بصیرت نداشتند ، ترتیب اثر نمی‏دادند . شناخت علی ایمان و تقوا می‏خواهد و آنان از ایمان تهی بودند و بویی از تقوا به مشامشان نخورده بود . «یا علی لا یحبک الا مؤمن و لا یبغضک الا منافق‏» ای علی! دوستت ندارد جز مؤمن و دشمنت نمی‏دارد جز منافق و چه زیادند آن منافقان کوردل که در تمام مدت چهار سال خلافت امیرالمؤمنین با او جنگیدند و کارزار کردند . برخی به خاطر دشمنیهای دیرینه و برای انتقام از کشته شدن پدران و اجدادشان با شمشیر ذوالفقار و برخی به خاطر حب جاه و مقام ولی آنچه از همه دردناکتر است آنان که به خاطر رسیدن به منصب با علی می‏جنگیدند در حالی که همان ها در رکاب رسول خدا (ص) کارزار کرده بودند و روزی شمشیرشان اسلام را یاری می‏داد ، طلحه ها و زبیرها ! این ها دل علی را بیش از دیگران آزرده می‏کردند و او را رنج می‏دادند . می‏گویند وقتی حضرت ، شمشیر زبیر را پس از به هلاکت رسیدنش مشاهده کرد ، متاثر شد و شاید هم گریست زیرا باور نمی‏کرد چنین مدافعی از اسلام ، روزی بر مجسمه اسلام حقیقی و بر قرآن ناطق شمشیر بکشد و در لشکر دشمنان اسلام درآید .

ادامه »

ليله‌القدر، شب ولايت است. هم شب نزول قرآن است، هم شب نزول ملائكه بر امام زمان است، هم شب قرآن و شب اهل بيت(عليهم‌السلام) است.
ليله‌القدرى كه در اين ماه رمضان است و قرآن صريحاً مى‌فرمايد: « ليله‌القدر خير مِن الف شهر»؛ يك شب، بهتر است از هزار سى روز (هزار ماه)، بسيار مهم است. چرا اين قدر فضيلت را به يك شب دادند؟ زيرا بركات الهى در اين شب زياد است؛ نزول ملائكه در اين شب زياد است؛ اين شب، سلام است؛ «سلام هى حتى مطلع‌الفجر»؛ از اول تا آخر اين شب، لحظاتش سلام الهى است.» «سلام قولاً مِن ربّ رحيم.» رحمت و فضل الهى است كه بر بندگان خدا نازل‌مى‌شود و ليله‌القدر، شب ولايت است. هم شب نزول قرآن است، هم شب نزول ملائكه بر امام زمان است، هم شب قرآن و شب اهل بيت(عليهم‌السلام) است. هم شب قرآن و هم شب عترت است. لذا سوره مباركه قدر هم، سوره ولايت است. شب قدر، خيلى ارزش دارد. همه ماه رمضان، شب‌ها و روزهايش ارزش والا دارد؛ البته ليله‌القدر نسبت به روزها و شب‌هاى ماه رمضان، خيلى فاخرتر است؛ اما شب‌ها و روزهاى ماه رمضان، نسبت به روزها و شب‌هاى بقيه سال، خيلى فاخرتر است. بايد قدر بدانيد. در اين روزها و در اين شبها، همه بر سر سفره‌انعام الهى حاضريد. استفاده كنيد.
در ماه رمضان… (در همه روزها و شب‌ها) دل‌های‌تان را هرچه مى‌توانيد با ذكر الهى نورانی تر كنيد، تا براى ورود در ساحت مقدس ليله‌القدر آماده شويد؛ كه «ليله‌القدر خير من الف شهر؛ تنزّل الملائكه والرّوح فيها بإذن ربّهم من كل امر.» شبى كه فرشتگان، زمين را به آسمان متصل مى‌كنند؛ دل‌ها را نورباران و محيط زندگى را با نور فضل و لطف الهى منور مى‌كنند. شب سِلم و سلامت معنوى (سلام هى حتّى مطلع الفجر) شب سلامت دل‌ها و جان‌ها، شب شفاى بيماری‌هاى‌ اخلاقى، بيماری‌هاى معنوى، بيماری‌هاى مادى و بيماری‌هاى عمومى و اجتماعى؛ كه امروز متأسفانه دامان بسيارى از ملت‌هاى جهان، از جمله ملت‌هاى مسلمان را گرفته است! سلامتى از همه اينها، در شب قدر ممكن و ميسّر است؛ به شرطى كه با آمادگى وارد شب قدر بشويد .

مقام معظم رهبری، حضرت آيت‌الله خامنه‌ای، در مناسبت‌های مختلفی در مورد ماه مبارك رمضان و نزول قرآن و تقدير سرنوشت انسان‌ها، به اهميت و فضيلت ليالی قدر، اشارات متعددی داشته‌اند.
مقام معظم رهبری، حضرت آيت‌الله خامنه‌ای : ما معتقديم (و اين جزء بديهيات اسلام، بلكه بديهيات همه اديان است) كه انسان، فقط در سايه ارتباط و اتصال با حق تعالى است كه مى‏تواند به تكامل و تعالى دست پيدا كند. البته فرصت ماه رمضان، يك فرصت استثنایى است. اين، چيز كمى نيست كه خداى متعال در قرآن بفرمايد: «ليله‌القدر خير من الف شهر». يك شب، از هزار ماه بهتر و با فضيلت‏تر و در پيشرفت انسان مؤثرتر، در ماه رمضان است. اين، چيز كمى نيست كه رسول اكرم(صلی‌الله‌عليه‌وآله) اين ماه را ماه ضيافت الهى به حساب بياورند. مگر ممكن است كه انسان وارد سفره كريم بشود و از آنجا، محروم خارج بشود؟ مگر وارد نشوى. آن كسانى كه وارد سفره غفران و رضوان و ضيافت الهى در اين ماه نشوند، البته بى‏بهره خواهند ماند و واقعاً اين محروميت به معناى حقيقى است. «انّ الشّقىّ من حرم غفران‏اللَّه فى هذا الشّهر العظيم». محروم واقعى، آن كسى است كه نتواند در ماه رمضان، غفران الهى را به دست بياورد.

                                          

شب قدر، شب شفاى بيماری‌هاى‌ اخلاقى، معنوى، مادى و بيماری‌هاى عمومى و اجتماعى است كه امروز متأسفانه دامان بسيارى از ملت‌هاى جهان، از جمله ملت‌هاى مسلمان را گرفته است!
امروز كه خداى متعال اجازه داده است كه شما زارى، تضرع و گريه كنيد، دست ارادت به سوى او دراز كنيد، اظهار محبت كنيد، اشك صفا و محبت را از دل گرم خودتان به چشم‌هاى خودتان جارى كنيد. اين فرصت را مغتنم بشماريد؛ والاّ روزى هست كه خداى متعال به مجرمين بفرمايد: « لاتجروا اليوم"، برويد، زارى و تضرع نكنيد، فايده‌اى ندارد «انّكم منّا لاتنصرون». اين فرصت، فرصت زندگى و حيات است كه براى بازگشت به خدا در اختيار من و شماست؛ و بهترين فرصت‌ها ايامى از سال است كه از جمله آنها ماه مبارك رمضان است و در ميان ماه مبارك رمضان، شب قدر! شب قدر هم در ميان اين سه شب است. طبق روايتى كه مرحوم محدث قمى نقل مى‌كند، سؤال كردند كه كدام يك از اين سه شب (يا آن دو شب ‌بيست‌ويكم و بيست‌وسوم) شب قدر است؛ در جواب فرمودند: چه‌قدر آسان است كه انسان، دو شب (يا سه شب) را ملاحظه شب قدر بكند؛ چه اهميت‌دارد بين سه شب مردد باشد، مگر سه شب چه‌قدر است؟ كسانى بوده‌اند كه همه ماه رمضان را از اول تا آخر، شب قدر به حساب مى‌آوردند و اعمال شب‌قدر را انجام مى‌دادند !
يك جمله كوتاه در باب اهميت ليله‌القدر عرض كنم؛ علاوه بر اينكه از جمله قرآنى «ليله‌‌القدر خير من الف شهر» مى‏شود فهميد كه از نظر ارزشيابى و تقويم الهى، يك شب برابر هزار ماه است. در دعایى كه اين روزها مى‏خوانيم، براى ماه رمضان چهار خصوصيت ذكر مى‏كند: يكى تفضيل و تعظيم روزها و شب‌هاى اين ماه است بر روزها و شب‌هاى ماه‏هاى ديگر؛ يكى وجوب روزه در اين ماه است؛ يكى نزول قرآن در اين ماه است و يكى هم وجود ليله‌القدر در اين ماه است. يعنى در اين دعاى مأثور، ليله‌القدر را عِدل نزول قرآن در ارزش‌دادن به ماه رمضان مشاهده مى‏كنيم. بنابرين قدر ليله‌القدر را بايد دانست؛ ساعات آن را بايد مغتنم شمرد و كارى كرد كه ان‏شاءاللَّه قلم تقدير الهى در شبهاى قدر براى كشور عزيز و آحاد ملت ما تقديرى آن‏چنان كه شايسته مردم مؤمن و عزيز ماست، رقم بزند.

به گزارش خبرنگار آيين و انديشه فارس، در دعاي روز هشتم ماه مبارك رمضان مي‌خوانيم: «اَللّهُمَّ ارْزُقْني فيهِ رَحْمَةَ الاْيتامِ وَاِطْعامَ اْلطَّعامِ وَاِفْشآءَ السَّلامِ وَصُحْبَةَ الْكِرامِ بِطَوْلِكَ يا مَلْجَاَ الاْمِلينَ» «خدايا روزيم گردان در اين ماه مهرورزي نسبت به يتيمان و خوراندن طعام و به آشكار كردن سلام و هم‌نشيني با كريمان به فضل و كرمت اي پناه آرزومندان.» * شرح فرازهاي دعا آيت‌الله مجتهدي تهراني در شرح «اَللّهُمَّ ارْزُقْني فيهِ رَحْمَةَ الاْيتامِ» مي‌گويد: خدايا در ماه رمضان مهرورزي نسبت به يتيمان را روزي‌ام گردان. اگر قلب ما زنگ بزند، از چه دوايي مي‌توان براي رفع آن استفاده كرد. براي اينكار بايد سحرها قرآن بخوانيد تا قلبتان را جلا بدهيد. همچنين جان انسان را استغفار سحر جلا مي‌دهد و مي‌توان با يتيم‌نوازي قلب را جلا داد. وي تأكيد مي‌كند: شخص ثروتمند تنها با دست كشيدن بر سر يتيم قلبش جلا پيدا نمي‌كند و بايد يتيمان را از نظر مادي تأمين كند و مشكلات مالي آنها را برطرف كند. پس يادتان باشد كه رحم كردن به يتيم با خلوص نيت قلب را جلا مي‌دهد. اين استاد برجسته اخلاق در شرح فراز «وَاِطْعامَ اْلطَّعامِ» مي‌گويد: خدايا روزي كن كه من اطعام طعام كنم و افطاري دهم. اطعام طعام مخصوصاً به فقرا و مستحقان از كارهاي بسيار نيكو است. وي ادامه در شرح «وَاِفْشآءَ السَّلامِ» اظهار مي‌كند: خدايا روزي كن با صداي بلند سلام كنم. برخي عارشان مي‌شود كه اول سلام كنند؛ اما هستند برخي كه در سلام كردن با صداي بلند پيش‌دستي مي‌كند. همچنين بايد سلام را به درستي يعني «سلامٌ عليكم» جواب داد و از بيان عبارت‌هاي ديگر مثل «سلام از ماست» جلوگيري كنيم. همچنين سلام كردن مستحب و جواب سلام دادن واجب است. آيت‌الله مجتهدي در شرح فراز «وَصُحْبَةَ الْكِرامِ» تصريح مي‌كند: خدايا توفيق بده در ماه رمضان با افراد كريم و عالم و دانا و متدين همنشين شوم. خدايا توفيق بده كه با نيكان رفيق شوم. كاري كنيد كه رفيقتان يك درجه از شما جلوتر باشد. يكي از رموز موفقيت من در زندگي اختيار كردن رفيق خوب بوده است. اين استاد بزرگ اخلاق در پايان در شرح فراز پاياني دعاي روز هشتم مي‌گويد: «بِطَوْلِكَ» يعني به حق انعامت. چه قدر تو به ما نعمت دادي. به حق نعمت‌هايي كه به ما دادي اين دعاها را درباره ما مستجاب كن، «يا مَلْجَاَ الاْمِلينَ» اي كسي كه پناه آرومنداني