1. گسترش دامنه و شمول فعاليت‏هاي فرهنگي.

2. افزايش محصولات فرهنگي تأثيرگذار بر جامعه و جوانان.

3. ایجاد راه‏های مشروع برای ارضاء نیازهای مردم.

4. استفاده از ديپلماسي عمومي.

5. استفاده از راهبردهاي ويژه در مورد اقوام و اقليت‏ها: اقليت‏هاي جامعه اغلب به سبب داشتن احساس نابرابري، مستعد مخالفت‏ورزي عليه نظام حاكم هستند و دشمنان فرامنطقه اي يكي از ميدان هاي فعاليت خود را در كشورهايي كه داراي تنوع قوميت هاست، قرار مي دهند. اما زماني كه نظام مستقر با انجام راهبردهاي مناسب در مناطق محروم و دور از مركز و اختصاص بودجه هاي لازم در قالب طرح هاي توسعه همه جانبه خصوصا طرح هاي اشتغال زا و به كارگيري مديريت هاي توانمند در اين مناطق و با روحيه جهادي و بسيجي مشغول خدمت به مردم شدند، مي توانند آن احساس را كم كنند يا از ميان بردارند.

6. عمليات رواني متقابل: در مقابله با جنگ نرم نبايستي منفعلانه عمل كرد. عاملان تهديد نرم از انواع تبليغات، فنون مجاب سازي روش هاي نفوذ اجتماعي و عمليات رواني به منزله روش هاي تغيير نگرش ها، باورها و ارزش هاي جامعه هدف استفاده مي كنند. انجام تبليغات هوشمندانه، سريع با قدرت منطق و انديشه و احاطه ذهني بر مخاطبان جنگ نرم مي تواند يكي از روش‏هاي مقابله باشد.

7. آگاهی‏بخشی عمومی.

صدور حکمی محکم در خصوص تشکیل شورای عالی فضای مجازی و به دنبال آن تعیین وظیفه ای سنگین مبنی بر ایجاد “مرکز ملّی فضای مجازی کشور” خود به خود ضمن اینکه نشان از هوشمندی معظم له دارد نشان دهنده هدف مند بودن این امر در موقعیت زمانی حاظر نیز به شمار می رود. حال با کمی دقت در متن پیام می توان بیشتر به اهمیت این موضوع پی برد. نکات کلیدی و راهبردی همچون ” اشراف کامل در سطوح داخلی و خارجی” مواجهه فعال و خردمندانه” در نظر گرفتن محورهای ” سخت افزاری، نرم افزاری و محتوایی” و همچنین تعین و ابلاغ وظایف به پیوست حکم نیز اهمیت موضوع را دو چندان نموده است. تسریع در تشکیل و راه اندازی مرکز و تاکید بر همکاری کلیه دستگاه ها نیز از اهمیت و ضرورت موضوع می باشد

“این شورا وظیفه دارد مرکزی به نام مرکز ملّی فضای مجازی کشور ایجاد نماید تا اشراف کامل و به روز نسبت به فضای مجازی در سطح داخلی و جهانی و تصمیم‌گیری نسبت به نحوه مواجهه فعال و خردمندانه کشور با این موضوع از حیث سخت‌افزاری، نرم‌افزاری و محتوایی در چارچوب مصوّبات شورای عالی و نظارت بر اجرای دقیق تصمیمات در همه سطوح تحقق یابد. نکات اساسی در مورد وظایف شورای عالی و مرکز فضای ملّی مجازی با تأکید بر توجه جدّی به آن، در پیوست این حکم ابلاغ می‌گردد. در پایان انتظار دارم، ضمن تسریع در تشکیل مرکز ملّی فضای مجازی، رئیس و اعضای محترم شورا تلاش بایسته را در جهت دستیابی این مرکز به اهداف تعیین شده به کار برند. کلیه دستگاههای کشور موظف به همکاری همه جانبه با این مرکز می‌باشند.”[1]

ادامه »

خداوند متعال سرنوشت انسان را بگونه ای رقم زده كه در دامن طبیعت رشد كند و بطور كلی بدان نیازمند باشد و مظاهر طبیعی نیز به عنوان مواهب الهی در خدمت انسان قرار گرفته تا نیازهای او را برآورد و زمینه ساز بقا و حیات او باشد.

در قرآن كریم افزون بر ۷۵۰ آیه به پدیده های طبیعی اشاره داشته و بیش از ۱۰ درصد آیات این كتاب به موضوع طبیعت اختصاص یافته است.

سفر به جوامع دیگر و آشنایی با نقاط ضعف و قوت فرهنگ های حاكم بر دیگر جامعه ها، سبب ایجاد روشن بینی و دانایی و گسترش دید و بینش در شخص می شود، به همین جهت در آموزه های اسلام سیر و سفر مورد تشویق و سفارش قرار گرفته است تا آنجا كه قرآن كریم بارها مسلمانان را تشویق می كند تا به سیر و سیاحت بپردازند و با فرهنگ های مختلف و برداشت های گوناگون از زندگی در اقوام و ملل دیگر آشنا شوند.

در قرآن كریم نه تنها سیاحت به سبب آثار و فایده های فراوان آن امری مباح شمرده شده، بلكه ترك آن دستكم برای گروهی از انسان ها مورد سرزنش و توبیخ قرار گرفته است.

آیاتی كه ترك سیاحت را سرزنش می كنند البته خطاب همه یا بیشتر اینگونه آیات، كافران و ستیزه گران با حق است از جمله در آیه ۴۵ سوره فاطر كه می فرماید: آیا در زمین گردش نمی كنند تا بنگرند به چگونگی سرانجام كسانی كه پیش از ایشان زندگی می كردند و از ایشان نیرومندتر بودند.

همچنین در آیه ۴۶ سوره حج نیز سیر و سیاحت را سبب تعقل و اندیشه و بالا رفتن سطح آگاهی و بینش انسان دانسته یعنی همان عنصری كه بی تردید سنگ بنا و شالوده رشد و توسعه زندگی انسان در ابعاد گوناگون فرهنگی، سیاسی و اقتصادی است.

در آیات قرآن هدف از سیر و مسافرت، پند و عبرت گیری از گذشتگان اعلام شده و در برخی آیات به هدفی فراتر از این برمی خوریم و آن اندیشه و مطالعه در عالم خلقت و آگاهی یافتن از چگونگی آفرینش و شگفتی های آن است از جمله در آیه ۲۰ سوره عنكبوت كه می فرماید: قل سیروافی الارض فانظروا كیف بذا الخلق.

آیاتی كه به سیاحت و جهانگردی شماری از انسان های برگزیده و الهی اشاره می كند مانند آیات ۸۲ تا ۹۸ سوره كهف است كه به سیر و سیاحت ذوالقرنین می پردازد. داستان این شخصیت الهی كه باید او را قهرمان جهانگردی نامید با آیه ویسالونك عن ذی القرنین قل سائلو علیكم منه ذكرا آغاز می شود.

در روایاتی دیگر مسافرت مورد تشویق قرار گرفته و فواید معنوی و مادی آن یادآوری شده است از جمله در حدیث نبوی آمده است: مسافرت كنید تا سلامتی و عافیت یابید، مسافرت كنید تا بهره مند شوید.

علامه امینی(ره) درباره سفر و مسافرت فرموده اند: من اگر مرجع بودم و وجوهات شرعی به دست من می رسید همه را به طلاب می دادم تا سفر كنند. می گفتم بروید و جهان و انسان را بشناسید.

حضرت علی(ع) در زمینه برخورداری از تفریح سالم می فرماید: خردمند از شهری به شهری (و از كشوری به كشور دیگر) نمی رود مگر برای یكی از این سه چیز: كسب حلال برای گذراندن زندگی، گام نهادن در راه آخرت و برخورداری از لذت حلال.

رسول گرامی اسلام(ص) نیز در خصوص دیدار خویشان(صله رحم) می فرماید: به همه افراد امتم به حاضر و غایبشان حتی آنان كه در رحم مادر و پشت پدرانشان هستند، سفارش می كنم كه به خویشان خود بپیوندد هر چند یك سال راه پیش رو داشته باشند.

امام باقر(ع) در این باره می فرماید: صله رحم، خلق را نیكو، دست را با سخاوت و نفس را پاكیزه می گرداند روزی را افزون می كند و مرگ را به تاخیر می اندازد.

یكی دیگر از هدف های سفر در اسلام، زیارت عتبات عالیات است كه توشه اندوزی برای آخرت هر مسلمانی است كه در اسلام نیز بسیار به این امر تاكید شده است.

امام رضا(ع) درباره زیارت مقبره مقدس امامان معصوم(ع) می فرماید: هر امامی بر گردن دوستان و پیروان خود عهد و پیمانی دارد. این عهد و پیمان هرگز بریده نمی شود. این عهد آن گاه به كمال خود می رسد كه آرامگاه امام خود را زیارت كند پس هر كس كه امام خود را با رغبت زیارت كند و آنچه را كه آنان به آن فراخوانده اند تصدیق كند آنان او را در قیامت در پیشگاه خداوند شفاعت خواهند كرد.

براین اساس، زیارت از موثرترین سفرهای عبادی در اسلام است و هر مسلمانی توفیق زیارت امامان(ع) را آرزو می كند تا خود را از سرچشمه جوشان معنویت آن بزرگواران سیراب سازد.

بی گمان سفر به كشورها و سرزمین های گوناگون بویژه كشورهای با تمدن، انسان را با رهاوردهای تمدن بشری آشنا می سازد و امتیاز تمدن های بشری را به مردم نشان می دهد و افق هایی ژرف و گسترده فراروی انسان می گشاید.

منبع: خبرگزارى جمهورى اسلامي

سیزدهمین روز از هر ماهی در گاهنامه‌ی ایرانی تیر یا تیشتر نام دارد و روز سیزده ماه فروردین به جشن سیزده بد‌ر و روز طبیعت نام گذاری شده است. جشن سیزده فروردین ماه روز بسیار مبارک و فرخنده است. ایرانیان چون در مورد این روز آگاهی کمتری دارند آن روز را نحس می دانند و برای بیرون کردن نحسی از خانه و کاشانه خود کنار جویبارها و سبزه ها می روند و به شادی می پردازند. تا کنون هیچ دانشمندی ذکر نکرده که سیزده نوروز نحس است. بلکه قریب به اتفاق روز سیزده نوروز را بسیار مسعود و فرخنده دانسته اند. نخست باید به این موضوع توجه داشت که در فرهنگ ایرانی، هیچ یک از روزهای سال«نحس» و«بدیومن» یا«شوم» شمرده نشده، بلکه چنان چه می دانیم هر یک از روزهای هفته و ماه نام هایی زیبا و در ارتباط با یکی از مظاهر طبیعت یا ایزدان و امشاسپندان داشته و دارند و روز سیزدهم هر ماه خورشیدی در گاه شماری ایرانی نیز«تیر روز» نام دارد که از آن ِستاره ی تیشتر، ستاره ی باران آور می باشد و نیاکان فرهیخته ی ما از روی خجستگی، این روز را برای نخستین جشن تیرگان سال، انتخاب کرده اند.