1) تماشاي تلويزيون را به حداقل برسانيد. اين معامله سختي است، مردم بسيار دوست دارند که مانند يک گياه تنها پاي تلويزيون بنشينند و زل بزنند. مشکل اينجاست که تلويزيون از ظرفيت روحي شما استفاده اي نمي کند يا به آن اجازه تغذيه شدن نمي دهد. مانند اين است که يک ماهيچه انرژي بسوزاند اما از مزاياي سلامتي اين سوخت و ساز استفاده اي نکند.
آيا بعد از تماشاي تلويزيون به مدت چند ساعت احساس خالي بودن نمي کنيد؟ چشمانتان به سوزش مي افتد و از تمرکز بروي اين جعبه بزرگ خسته مي شود، حتي قادر به خواندن يک کتاب هم نخواهيد بود. پس زماني که نياز به آرامش و استراحت داريد، بجاي اين کار، يک کتاب بخوانيد، اگر خيلي خسته ايد، موسيقي گوش کنيد. اگر با خانواده و دوستان هستيد، تلويزيون را خاموش کنيد و با هم گفتگو کنيد. تمام اينها بيشتر از تلويزيون از مغز شما استفاده خواهند کرد.

2) ورزش کنيد. شايد فکر کنيد اگر بجاي ورزش کردن کتاب بخوانيد، بيشتر ياد مي گيريد، اما ورزش کردن باعث مي شود، در ساعتهاي بعد از تمرين، بازده شما بالاتر رود و بهتر ياد بگيريد. استفاده از بدن، ذهن شما را آزاد مي کند و موجي از انرژي پديد مي آورد. روحيه مي گيريد و مي توانيد به سادگي تمرکز کنيد.

3) کتابهاي چالش انگيز بخوانيد. بسياري از مردم دوست دارند کتابهاي عامه پسند و تعليقي بخوانند. اما اين کتابها عموما براي مغز محرک نيست. اگر ميخواهيد توانايي تفکر و نوشتن را بهبود بخشيد، بايد کتابي بخوانيد که شما را وادار به تمرکز کند. خواندن يک کتاب کلاسيک مي تواند نگرش شما به دنيا را تغيير دهد و شما را با لغتهاي ارزشمند و ظريف تر گذشته آشنا کند. از اين که دنبال لغتي برويد که نمي دانيد، نترسيد، از عبارات سنگين و حجيم آن هراس نداشته باشيد. زمان کافي بگذاريد و دوباره بخوانيد تا با شيوه نوشتن نويسنده آشنا شويد. اين نوع کتاب خواندن بهتر از تمام کتابهاي نخ نما و تعليقي موجود در بازار است.

4) زود به رختخواب برويد و زود از خواب برخيزيد. هيچ چيز به اندازه کم خوابي تمرکز را سخت نمي کند. يکي از رازهاي جواني اين است که زود به رختخواب برويد و بيشتر از ? ساعت نخوابيد. اگر صبح دير بيدار شويد و براي جبران آن دير بخوابيد، سست و بيحال از خواب برميخيزيد و نمي توانيد تمرکز کنيد. گفته مي شود که ساعتهاي اول صبح بهترين زمان براي آرامش و بازده مناسب است. اگر فرصت داريد در طول روز، زماني که احساس خواب آلودگي مي کنيد، ده تا بيست دقيقه چرت بزنيد. بيشتر از اين شما را کسل مي کند اما چرت کوتاه شما را شاداب مي کند.

5) زماني براي بررسي بازتاب اعمال خود در نظر بگيريد. از آنجا که زندگي ما بيشتر مشوش و گيج کننده شده ، خود ما نيز همواره در عجله و تاب و تب ايم بدون اينکه به آن توجه کنيد. تمرکز در اين حال دشوار مي شود زيرا همواره در حال سرزنش کردن خود هستيم در نتيجه زماني را براي تنها بودن و بررسي زندگي و سازماندهي افکار و اولويت بندي مسئوليت هاي خود در نظر بگيريد. بعد از آن بهتر مي فهميد چه چيز مهم تر است و چه چيز مهم نيست. سپس چيزهاي بي اهميت ديگر در ذهن شما جايي ندارد و آزارتان نمي دهد و ذهن سبک تر مي شود.

تعليم و تعلم از شئون الهي است و خداوند، اين موهبت را به پيامبران و اولياي پاک خويش ارزاني کرده است تا مسير هدايت را به بشر بياموزند و چنين شد که تعليم و تعلم به صورت سنت حسنه آفرينش  درآمد.

انسان نيز با پذيرش اين مسئوليت، نام خويش را در اين گروه و در قالب واژه مقدس �معلم� ثبت کرده است. معلم، ايمان را بر لوح جان و ضميرهاي پاک حک مي کند و نداي فطرت را به گوش همه مي رساند. همچنين سياهي جهل را از دل ها مي زدايد و زلال دانايي را در روان بشر جاري مي سازد.

دغدغه معلم هميشه اين است که حيات بشر، بر مدار ارزش ها و کرامت انساني بچرخد و شناخت خدا و مکتب و دين، همت اساسي آدمي باشد و هيچ بيگانه اي را مجال تجاوز به فرهنگ ارزشي دين و ميهن فراهم نيايد.

در اين مسير خطير، بزرگاني گام نهاده اند که نامشان بر تارک زمان مي درخشد. علامه شهيد استاد مرتضي مطهري (رحمته الله) از همين طايفه مقدس است که در سنگر تعليم و تعلم، به قله هاي رفيعي دست يافت تا آنجا که معمار انقلاب اسلامي ـ که خود معلمي بزرگ است ـ همه آثارش را مفيد مي داند و بهره برداري از آنها را سفارش مي کند …

مدرسه، خونه دوم همه بچه مدرسه ای هاست. توی این خونه، آقامعلم وخانم معلم، به جای پدر ومادر هستند و دانش آموزای کلاس که با هم دوست و رفیق اند، مثل خواهر و برادرند. خلاصه، خونه دوم همه ما، اون قدر جذاب و قشنگه که هیچ چی از خونه اول کم نداره. معلم، چراغ این خونه رو روشن نگه می داره. دست مهربونش رو به سر بچه ها می کشه و همه اون ها رو سر سفره علم خودش مهمون می کنه. اون وقت به اندازه اشتهای هر دانش آموز، غذای علم و دانش به اون ها می ده. بچه ها! هر قدر می تونید از غذاهای رنگارنگ معلم بر سر سفره دانش بخورید که پرخوری کردن درکنار سفره علم و دانش، نه تنها بد نیست؛ بلکه خیلی هم خوبه.

این هفته که هفته  معلمه، همه جا حرف از یک معلم بزرگه. یک روحانی عالم و دانشمند که شاگردهای زیادی داشت و علم و دانش فراوان خودش روبه اون ها یاد می داد. اسم او مرتضی بود؛ مرتضی مطهری. شهید مطهری، یک نویسنده بزرگ هم بود و کتاب های زیادی نوشت. مردم ایران،شهید مطهری رو خیلی دوست داشتند و قدر معلم بزرگی مثل او رو می دونستند و از او درس های فراوانی گرفتند. اما در دل یک شب تاریک، نقشه شوم آدم های نادون، مطهری رو از ما گرفت. خبر شهادت او، مردم ایران رو در غم بزرگی فرو برد. بچه ها! هر سال، دوازدهم اردیبهشت، روز شهادت این معلم بزرگ که می شه، ما یک تصمیم بزرگ می گیریم؛ تصمیم بر این که مثل او راه دانش رو ادامه بدیم.

عالم موجود شده است از فعالیت خدا، اجزاى عالم موجود شده است از فعالیتهایى که بعضِ موجودات دارند. هیچ موجودى را شما نمى‏توانید سراغ کنید الاّ اینکه کارگر و کار در او موجود است و خودش کار است. کارگرها هم کارند، از کار پیدا شده‏اند.

ذرات موجودات در عالم ـ در عالم طبیعت ـ فعال هستند براى ایجاد همۀ موجوداتى که در این عالم است؛ حتى جمادات، حتى اشجار، همه زنده‏اند، همه کارگرند کار احاطه دارد بر همۀ عوالم. از اول با کار عالم موجود شده است و کارگر مبدأ همۀ موجودات است. حق تعالى مبدأ کارگرى است و کارگر است، فعال است. موجودات عالم غیب [که] با فعالیت غیبى تحقق پیدا کرده‏اند، کارگرند. موجودات عالم طبیعت ـ هر جا که شما ملاحظه کنید، هر قشرى از اقشار را که ملاحظه کنید، چه موجوداتى که به نظر ما در پست‏ترین مراتب وجودند مثل معادن و زمینها و جمادات و چه آنهایى که بعد از این مرتبه موجودند مثل نباتات، اشجار و چه آنهایى که بعد از اینها موجودند مثل حیوانات و چه آن که مافوق اینهاست مثل انسان ـ همه جلوۀ کارند و همه کارگر. کارگرها اینها را درست کرده‏اند. کارگرى بر همۀ موجودات احاطه دارد.

عالم مابعدالطبیعه ـ در جنت و نار ـ هم از کار و کارگرى پیدا شده است. بهشت و دوزخ از کار انسان پیدا شده است. در کار انسان است که یا عمل صالح است یا کار خوب است که مبدأ تحقق بهشت است یا اعمال غیرصالح و فاسد است که مبدأ دوزخ است. نباید ما اختصاص بدهیم یک روزى را به کارگر به اعتبار اینکه این روز حظّ کارگر، همین روز است. بله، مانع ندارد که یک روزى را ما انتخاب کنیم براى کارگر که بفهمانیم به عالم که کار و کارگرى است که همه چیز از اوست.