دفاع از قيام اسلامي فلسطين واجب عيني
تحقيقاً امروز در زندگي مسلمين و درآفاق اسلامي هيچ مساله اي به اهميت مسئله ي فلسطين نيست. اين بزرگترين بلايي است كه در دورانهاي اخير بر آحاد مسلمين نازل شده است كه دشمنان جهاني اسلام بخشي ازخانه ي مسلمانان را سنگري براي مبارزه با خواسته ها، حركتها و حمله به صفوف مسلمانان قرارداده اند . دفاع از قيام اسلامي فلسطين واجب عيني و واضح ترين مصاديق جهاد دفاعي است كه تمامي فقهاي اسلام بر آن تاكيد دارند.
هر وجب از خاك فلسطين يك وجب از خانه ي مسلمين است و هر حاكميتي به جز حاكميت اسلام و مردم مسلمان فلسطين حكومتي غاصب محسوب مي شود. بحث شما ستيز با يهوديان نيست بلكه مسئله بر سر خانه ي غصب شده مسلمين است.
شكر اين نعمت الهي آ ن است كه مسلمانان در هر نقطه اي ازجهان بصورت وسيع و همه جانبه فلسطينياني را كه به نام اسلام مبارزه مي كنند مورد حمايت سياسي، تبليغاتي، اخلاي و نظامي قراردهند و آن را تكليف شرعي خود بدانند.
دوستي با كساني كه پشتيبان همه جانبه غاصبين فلسطين محسوب ميشوند مغاير دشمني با رژيم صهيونيستي است لذا تكيه برحاميان اين رژيم قطعاً انحراف و يك اشتباه بزرگ است. كساني كه صهيونيست ها و اسرائيل را تغذيه و يا او را به نحوي كمك مي كنند و يا با وي مذاكره ميكنند درجبهه ي اسرائيل قراردارند. مبارزه براي بازپس گيري سرزمين فلسطين بايد معناي حقيقي داشته باشد. مبارزه در نقطه مقابل سازش قراردارد و در مسئله فلسطين مبارزه يك وظيفه و سازش يك خيانت است.
روشنفكران، نويسندگان، هنرمندان و دست اندركاران تبليغات در جهان اسلام بايد با احساس تكليف نسبت به مسئله فلسطين افكار عمومي دنيا را از ظلم بي نظيري كه امروز به ملت فلسطين مي شود آگاه سازند و براي اين منظور بايد تمامي ابعاد و شيوه هاي هنري مورد توجه قرارگيرد.
بخشی از بیانات مقام معظم رهبری
آثار معنوي و اجتماعي روزه چيست؟
روزه يك «مكتب عالي تربيتي» و يك وسيله مؤثر براي «كنترل هوسهاي سركش» و تعديل شهوات و «تقويت نيروي ايمان و اراده» است. از اين رو، قرآن مجيد روي اين قسمت تكيه كرده ميفرمايد: «روزه بر شما واجب است چنان كه بر امتهاي پيشين نيز واجب شده بود تا پرهيزگار باشيد» (بقره /183) بدين ترتيب، قرآن، هدف از روزه را «پرهيزگاري» و «تقوا» معرفي ميكند.
هم چنان كه در مواقع شيوع بيماري هاي واگير و خطرناك، حالت فوق العادهاي اعلام ميشود و همه نيروهاي پزشكي و بهداشتي براي مبارزه با ميكروبهاي خطرناك و خانمان سوز آن، بسيج ميگردد به طوري كه كوچكترين تعليل و يا مسامحه در اين باب ممكن است به قيمت نابودي هزاران نفر تمام شود، همچنين در طول يازده ماه از سال، بر اثر الودگي اجتماع و غلبه عوامل فساد، ميكروبهاي خطرناك گناه، هوسهاي كشنده، افكار شيطاني، خيانتها و تقلبها، در افكار انسان نفوذ ميكند و هر لحظه سعادت و آرامش او را تهديد مينمايد. از اين جهت براي مبارزه با چنين خطرات، يك حالت فوق العاده به نام «روزه» در سرتاسر كشور اسلامياعلام ميشود، تا با بسيج نمودن نيروهاي الهي و معنوي ميكروب گناه و آلودگي نابود گردد، و نيروهاي شيطاني، خلع سلاح شوند. دلهاي بيمار و بيماري دلها بهبود يابد، پردههاي غفلت و غرور دريده شود و جانها و روانها پاك گردد تا آنجا كه در پايان ماه رمضان، آثار يك «تجديد حيات معنوي» به طور واضح به چشم بخورد.
از اين رو، در سخنان پيشوايان مذهبي روزه به عنوان «حجابي از گناه» و «سپري در برابر آتش» معرفي شده است. پيشواي ششم ما حضرت صادق(ع) فرمود: «روزه تنها ترك آب و غذا نيست بلكه روزه حجابي است از تمام گناهان». هر قدر در اين قسمت كوتاهي كنيد از ارزش روزه شما كاسته ميشود چه بسيارند گرسنگان و چه كم هستند روزه داران.
روزه عامل پيروزي انسان بر «حكومت عادت و شهوت» است و انسان را از «بردگي تمنيات نفساني» آزاد ميسازد. بديهي است تا انسان زنجير اسارت خواستههاي دل و خواهشهاي نفس را پاره نكند و به حكومت عادات خاتمه ندهد، انسان آزاده نيست. رسيدن به يك چنين كمال انساني نيازمند پايداري و مقاومت است و روزه پديد آرنده چنين كمال است.
روزه محرك عواطف انساني و «درس مساوات انسانها» و «راه تجربي احساس دردهاي جانكاه مستمندان و گرسنگان» است و علاوه نمودار اتحاد و مساوات مسلمانان است كه همة طبقات اعم از فقير و ثروتمند برنامه يكنواختي را اجرا ميكنند. پيشواي ششم حضرت صادق(ع) فرمود: «خداوند روزه را براي اين قرار داده كه ميان توانگر و مستمندان مساوات برقرار گردد چه اينكه ثروتمندان هرگز گرسنگي نميبينند تا به درد دل فقيران برسند، و بر آنها رحم كنند». (علل الشرائع، /66)
از اين رو ميتوان ماه رمضان را،«ماه بيداري وجدانها و انديشهها ناميد».
برخي از حكمتها و فلسفههاي وجودي شب قدر عبارتند از:
1. شب قدر، نعمت و موهبت الهي بر امت پيامبراكرماست.(تفسير نمونه، آيتالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 27، ص 190، دارالكتب الاسلاميه.)
2. شب قدر براي آن است كه انسان، لااقل يك يا چند شب خود را در سال به عبادت پروردگار عالم اختصاص دهد.
3. شب قدر به اين جهت “قدر” ناميده شده كه مقدرات يك سال انسانها (حيات، مرگ، رزق، …) براساس لياقتها و زمينههايي كه خود آنها به وجود آوردهاند، تعيين ميشود; بنابراين، وجود چنين شبي باعث ميشود تا انسان با تفكر و تدبّر به خود آيد، و اعمال يكساله خود را ارزيابي كند، و با به وجود آوردن زمينههاي مناسب، بهترين سرنوشت را براي خود رقم زند.
4. در شب قدر، تفسير امور ساليانه به وليّ امر (امام هر عصر) نازل ميشود و دربارة خويش و مردم به دستورهاي ويژهاي مأمور ميگردد. (اصول كافي، كتاب الحجة، باب 97، حديث 3)
تفسیر شب قدر
تفسیر لیله القدر را فقط امام معصوم (سلام ا… علیه) می تواند بیان فرماید . و آنچه بیان می شود حاکی از اندیشه ها و برداشت های بشری است .
“انّا انزلناه في ليلة القدر…” ما آن (قرآن) را در شب قدر نازل كرديم و تو چه ميداني شب قدر چيست؟ شب قدر از هزار ماه بهتر است. فرشتگان و روح در آن شب به اذن پروردگار خود براي تقدير هر كاري نازل ميشوند. آن شب انباشته از سلامت، بركت و رحمت تا طلوع صبح است. (سوره قدر)
قدر به معناي اندازهگيري، تقدير و برنامهريزي و تنظيم امور آمده براساس روايات فراواني كه وارد شده، در شب قدر امور و سرنوشت افراد براي سال آينده رقم ميخورد. شب زندهداري و عبادت در اين شب موجب آمرزش گناهان خواهد بود. درسوره بقره ميخوانيم كه قرآن در ماه رمضان نازل شده “شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَّ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْءَانُ…"(185،بقره) در سوره قدر آمده كه قرآن در شب قدر نازل شده “إِنَّـآ أَنزَلْنَـَهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ".(قدر،1); بنابراين شب قدر در ماه مبارك رمضان واقع شده و در آيه ديگري از سوره قدر خداوند اين شب را بهتر از هزار ماه ميداند “لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ.” (قدر، 2) و منظور از برتري اين شب از هزار ماه، اين است كه اِحيا و بيدار ماندن و به عبادت پرداختن در اين شب، از عبادت هزار شب بهتر است. در سوره دخان خداوند اين شب را مبارك خوانده و فرمود: “انّا انزلناه في ليلة مباركة” (دخان، 2) منظور از مبارك بودن اين شب است كه ظرفيت و گنجايش خير كثيري داشته، چون بركت به معناي خير كثير است و قرآن خير كثيري بود كه در آن شب نازل شده و رحمت و اسعهاي بود كه دامنش همه خلق را گرفت در ادامه ميفرمايد: “فيها يفرق كل امر حكيم” (4، دخان) كه مقصود اين است در اين شب، امور و احكام و معارفي كه به صورت كلي و اجمالي بر پيامبر9 نازل شده بود، جزئيات آن به صورت تفصيلي بيان ميشود; البته تفاسير ديگري در مورد اين آيه وجود دارد; لكن اين معني صحيحتر به نظر ميرسد.(ر.ك: تفسير الميزان، علامه طباطبايي، ج 20، ذيل آيات سوره قدر، صـ 333، نشر اسماعيليان; الميزان، همان، ج 18، ص 130 ـ 133.)
همه روزها و شبها مخلوق خداست، و هيچ “زماني” به خودي خود، بر “زمان” ديگر برتري ندارد; ولي برخي از روزها يا شبها به خاطر حوادثي كه در آنها رخ داده، برتري و قداست خاصي پيدا كردهاند كه قرآن آنها را “أيّام اللّه” (ابراهيم، 5) ]روزهاي ظهور رحمت و قدرت الهي[ خوانده است; مانند: روز نجات ابراهيماز آتش و… .
شب قدر هم يكي از آن زمانهاست كه چون در آن، قرآن بر قلب مبارك پيامبر نازل شده و شب فرود آمدن فرشتگان و روح است، قدر و منزلت خاصي پيدا كرده; به گونهاي كه عمل صالح و عبادت و بندگي خدا در آن شب، از هزار ماه بهتر است. قرآن كريم ميفرمايد: “ليلة القدر خير من الف شهر تنزّل الملـَئكة و الرّوح فيها بإذن ربهم من كلّ أمر” (قدر، 3 و 4)
نكته آموزنده
امام مجتبى (ع) گاهى مبالغ توجهى پول را، يكجا به مستمندان مي بخشيد، به طورى كه مايه شگفت واقع مي شد. نكته يك چنين بخشش چشمگير اين است كه حضرت مجتبى (ع) با اين كار براى هميشه شخص فقير را بى نياز مي ساخت و او مي توانست با اين مبلغ، تمام احتياجات خود را برطرف نموده و زندگى آبرومندانه اى تشكيل بدهد و احياناً سرمايه اى براى خود تهيه نمايد. امام روا نمي ديد مبلغ ناچيزى كه خرج يك روز فقير را بسختى تأمين مي كند، به وى داده شود و در نتيجه او ناگزير گردد براى تامين روزى بخور و نميرى، هر روز دست احتياج به سوى اين و آن دراز كند.