نماز هدیه خدمت امام زمان عج
به نام خدا
چه نیکوست که هر روز از دوران عمر و زندگانی خود را با توسل و توجه به وجود یگانة دهر و حجت حق، امام زمان(ع) مبارک نماییم، هرچند با دو رکعت نماز باشد.
این نماز مانند نماز صبح دو رکعت است که فقط بعد از ذکر رکوع و سجده در هر رکعت باید سه بار گفت: «صلّی الله علی محمّدٍ و آله الطاهرین» و پس از اتمام نماز:
اللّهمّ أنتَ السَّلام و مِنکَ السَّلام، یا ذَا الجلالِ و الإکرامِ صلِّ عَلَی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ الطّیبین الطّاهرین الأخیار، و أبلغهم منّی أفضلَ التّحیّةَ و السلامَ.
أللّهمَّ إنّ هاتَینِ الرَّکعَتَیْنِ هَدیَّةٌ مِنّی إلَی عَبْدِکَ وابْنِ عَبْدِکَ و وَلیِّکَ وابْنِ وَلیِّکَ سِبْطِ نَبیِّکَ فی أرضِکَ و حجَّتِکَ عَلَی خَلْقِکَ، یا وَلیَّ المُؤمِنینَ، یا وَلیَّ المؤمنینَ، یا ولیّ المؤمنینَ.
بار خداوندا؛ تو سلامی (مایة سلامت و آرامش و ایمنی هستی) و سلام از جانب توست؛ ای صاحب بزرگی و احترام؛ درود فرست بر محمّد و آل محمّد که پاکان و پاکیزگان و نیکوکارانند، و بهترین سلام و تحیت را از طرف من به ایشان برسان.
خدایا؛ همانا این دو رکعت هدیهای است از من برای بندهات و فرزند بندهات و ولیّ تو و فرزند ولیّ تو، نوة پیامبر و فرستادهات در روی زمین تو و حجتت بر مخلوقات تو؛ ای سرپرست مؤمنان، ای سرپرست مؤمنان، ای سرپرست مؤمنان.
٭ سید بن طاووس، جمال الاسبوع، ص ۲۹٫
برگرفته از سایت :المهدویه
وظایف اساتید در قبال جنگ نرم
بیانات رهبر فرزانه انقلاب در خصوص بصیرت ، جنگ نرم و حوادث پس از انتخابات
استادى که بتواند این نقش را ایفا کند، آن استاد شایستهى حال و آیندهى نظام جمهورى اسلامى است. توقع از اساتید محترم این است:
۱- دادن قدرت تحلیل به دانشجویان
جوان هایتان را توجیه کنید. منظورم این نیست که بنشینید زید و عمرو سیاسى را برایشان معرفى کنید. نه، اصلاً من موافق هم خیلى نیستم. اسم آوردن از زید و عمرو و بکر و … این چیزها، کمکى به حل مشکل نمیکند. به اینها قدرت تحلیل بدهید. به اینها توان کار و نشاط کار بدهید.
۲- ایجاد فضای امید، نشاط و حرکت
فضاى کلاس را، فضاى محیط درس و دانشگاه را فضاى امید کنید؛ امید به آینده. بدترین بلائى که ممکن است بر سر یک نسل در یک کشور بیاید، ناامیدى است، یأس است. اینکه می گویند: آقا! چه فایده دارد؟ فایدهاى ندارد. این روحیهى «فایدهاى ندارد» – یأس از آینده – سم مهلک همهى فعالیت هاست؛ چه فعالیت هاى اجتماعى و سیاسى، چه حتّى فعالیت هاى علمى، فعالیت هاى پژوهشى. این کسانى که کشفیات بزرگ را در زمینههاى علوم تجربى و دانش هاى گوناگون انجام دادند، اینها اگر نا امید از نتیجه بودند، قطعاً به اینجا نمیرسیدند. امید، آن نیروى عظیمى است که انسان را پیش میبرد. جوان ما را نا امید کنند از کشورش، از انقلابش، از آیندهاش، از دولتش، از دانشگاهش، از آیندهى علمىاش، از آیندهى شغلىاش. این خیلى مضر است. این کارى است که تو برنامههاى دشمنان ما و مخالفین نظام وجود دارد. به نظر من یکى از کارهاى اساسى این است. محیط را براى دانشجو، محیط نشاط، محیط امید، محیط حرکت به جلو قرار دهید.
۳- میدان دادن به دانشجو برای اظهار نظر
یکى دیگر از کارهائى که باید در زمینهى مسائل گوناگون اجتماعى و سیاسى و علمى انجام بگیرد، میدان دادن به دانشجوست براى اظهارنظر. از اظهارنظر هیچ نباید بیمناک بود. این کرسىهاى آزاداندیشى که ما گفتیم، در دانشگاهها باید تحقق پیدا کند و باید تشکیل بشود. اگر چنانچه بحث هاى مهم تخصصى در زمینهى سیاسى، در زمینههاى اجتماعى، در زمینههاى گوناگون حتّى فکرى و مذهبى، در محیط هاى سالمى بین صاحبان توان و قدرتِ بحث مطرح بشود، مطمئناً ضایعاتى که از کشاندن این بحث ها به محیط هاى عمومى و اجتماعى ممکن است پیش بیاید، دیگر پیش نخواهد آمد. وقتى که با عامهى مردم، افراد مواجه میشوند، همه نمیتوانند خودشان را حفظ کنند. مواجههى با عامهى مردم، انسانها را دچار انحراف ها و انحطاط ها و لغزش هاى زیادى می کند که متأسفانه ما شاهد بودیم. خیلى از افرادى که شما مىبینید در مواجههى با عامهى مردم یک حرفى می زنند، یک چیزى میگویند، در اعماق دلشان اى بسا خیلى اعتقادى هم ندارند. به تعبیر بعضىها جوگیر می شوند؛ این خیلى چیز بدى است. اگر در محیطهاى خاص، محیط هاى آزاداندیشى و آزادفکرى، این مسائل مطرح بشود – مسائل تخصصى، مسائل فکرى، مسائل چالشبرانگیز – مطمئناً ضایعات کمتر پیش خواهد آمد.
جایگاه هر فرد در جنگ نرم در بیانات رهبر معظم اسلام
یکى از چیزهائى که قطعاً منافى با پیشرفت است، اختلاف و تفرقه است؛ تفرقهى میان آحاد ملت، تفرقهى میان مسئولین، تفرقهى میان بخش هاى گوناگون نظام، تفرقهى میان نظام و مردم. این انسجام و یکپارچگىاى که انقلاب به ما داد، باید مثل یک ناموس مقدسى حفظ شود، از آن پاسدارى شود. یکى از مهمترین کارهائى که در جنگ نرمِ دشمن وجود دارد – همیشه وجود داشته، امروز هم وجود دارد – این است که در این اتحاد یک تزلزلى ایجاد کنند، شکاف ایجاد کنند. براى این کار تلاش می کنند: بین شیعه و سنى اختلافات مذهبى ایجاد کنند، بین فارس و عرب و ترک و کُرد و دیگران اختلافات قومى ایجاد کنند، اختلافات منطقهاى ایجاد کنند، اختلافات سازمانى ایجاد کنند، اختلافات حزبى ایجاد کنند.
با همهى اینها باید با توجه کامل مقابله کرد؛ یعنى همان چیزى که ما به آن می گوئیم بصیرت. بدانیم کجائیم. این سنگرى را که امروز شما در آن حضور دارید، بشناسیم. فرق است بین آن سربازى که در یک سنگر حساسى قرار گرفته و می داند که سنگر او چقدر حساس است، اهمیت کار خود و جایگاه خود را می داند، و بین آن کسى که در همان سنگر است، اما نمی داند چقدر مهم است؛ خوابش می برد، غفلت می کند، سنگر را رها می کند، در داخل سنگر با همسنگرى اش دعوا می کند. بدانیم جایگاه ملت ایران چقدر حساس است.