مـاه بـانو بـه شب دهكده نازل شد و بعد

سهمش از بركت ده زهر هلاهل شد و بعد

ابـر شـد آمـد و بـاریـد بـه اقـبــال كــویــر

خـاك لـم‌یـزرع ایـن ناحیه هم گل شد و بعد

دری از نور به این سمت گشود از ملكوت

شهـر بــا آمــدنـش نقـل مـحافل شد و بعد

آسمــان یــا حــرم كــوچك بانوی غریب؟

قـصـه حـور و پـری قـصـه دل دل شـد و بعد

قرعـه افتاد به نام من و همسایگی‌اش

و دلــم وارث سـرمــایــه دعــبل شد و بعد

آقاجان این مصیبت را به شما تسلیت می گوییم.

جسارت به محضر رسول الله (ص) !!!!!!

دشمن قسم‌خورده جبهه حق بار دیگر بغض خود را نسبت به پیامبر رحمت و عزت آشکار کرد و با ساخت فیلمی موهن کینه‌های درونی خود را آشکار کرد.

چنین رفتاري با بزرگ‌ترین رسول آسمانی یعنی حضرت محمد‌ مصطفی (ص) حاکی از رذالت و ناپاکی و به یک معنا بی‌خردی سازندگان آن است.

السلام علیك یا رسول الله(ص)

ان‌شاالله اسلام، سرتاسر گيتي را فتح مي‌كند و مردم ستم‌ديده و مظلوم جهان را كه از ستم مستكبرين و استعمارگران به ستوه‌ آمده‌اند از سلطه‌ آنان نجات مي‌دهد و در سرتاسر گيتي شاهد نداي الله اكبر و اهتزاز پرچم اسلام خواهيم بود

. جانم به فدایت یا رسول الله

استهزا و اهانت به پیامبران الهی(علی نبینا و آله و علیهم‌السلام) ریشه‌ای به قدمت بعثت انبیای الهی دارد. منشأ این روش پلید که از همان ابتدا آگاهی و جهالت بود، همچنان ادامه دارد. در این میان، جاهلان بازی‌خورده بودند و آگاهان طراح و برنامه‌ریز.

با بعثت پیامبر اعظم(ص) به‌عنوان اشرف مخلوقات و آخرین فرستاده خداوند سبحان، هزینه مقابله با پیامبر(ص) به‌ویژه با سلاح دشنام و توهین، آنچنان سنگین شد که کمتر کسی جرئت می‌کرد به آن روی آورد، آنانی هم که گستاخانه به این عمل شنیع روی آوردند، سزایشان مرگ بود.

پس از قدرت‌نمایی اسلام در دنیای معاصر و تغییر دادن معادلات قدرت جهانی، دست‌های پشت پرده سیاست به‌گمان باطل و شیطانی اینکه با اهانت به پیامبر اعظم(ص) می‌توانند تغییراتی به‌نفع خود در وضع موجود ایجاد کنند، به این عمل نفرت‌انگیز روی آوردند؛ اما با وجود تلاش و ترفندهای گوناگون، به سبب هوشیاری عالمان دین و مسلمانان غیور و باحمیت، راه به جایی نبردند. زندگی سیاهچالی نویسنده کتاب موهن آیات شیطانی و همچنین طراح دانمارکی کاریکاتورهای اهانت‌آمیز، نمونه بارز آن است. درباره فیلم «جنگجوی بیابان» که اخیراً فردی صهیونیستی - آمریکایی به نام «سام باسیل» آن را ساخت نیز وضع به همین منوال است.

با اینکه نظر قوی این است که پشت تمام این اقدامات پلید و نفرت‌آور، اهداف سیاسی مشخصی وجود دارد که باید با دقت شناسایی شود و برخورد لازم با آن صورت گیرد؛ اما یک طرف قضیه که در برخورد با موضوع، رکن محسوب می‌شود، واکنش مسلمانان است که معمولاً در این قضایا بسیار هوشمندانه عمل کرده‌اند. کشته شدن سفیر آمریکا به همراه سه دیپلمات دیگر این کشور در لیبی و حمله به سفارت‌خانه‌های آن در بسیاری از کشورهای اسلامی، هزینه کمی برای آمریکا نیست؛ اما به‌نظر می‌رسد نباید به این مقدار بسنده کرد ، باید علاوه بر پیگیری ممنوعیت چنین اقدامات سخیفی در مجامع حقوقی بین‌المللی آنچنان هزینه چنین اهانتهایی را برای اهانت کنندگان که در راس آنها آمریکا و رژیم صهیونیستی هستند بالا برد که دیگر جرئت چنین کارهایی را نداشته باشند تا صحنه‌گردانان این امور به بهانه آزادی دروغین از برخورد با این هتاکان که خودشان به آن‌ها برنامه و فرمان هتاکی داده‌اند، طفره نروند.

مناقب آن حضرت بسيار است كه به اختصار از آنها ياد مي ‏كنيم. فضايل امام صادق بيش از آن است كه بتوان ذكر كرد. جمله اي از مالك بن انس امام مشهور اهل سنت است كه: «بهتر از جعفر بن محمد، هيچ چشمي نديده، هيچ گوشي نشنيده و در هيچ قلبي خطور نكرده است.» از ابوحنيفه نيز اين جمله مشهور است كه گفت: «ما رأيت افقه من جعفر بن محمد» يعني: «از جعفر بن محمد، فقيه تر نديدم.» و اگر از زبان خود آن حضرت بشنويم ضريس مي گويد: امام صادق در اين آية شريفة: كل شيء هالك الا وجهه، يعني: «هر چيز فاني است جز وجه خداي متعال،» فرمود: «نحن الوجه الذي يوتي الله منهم» يعني «ماييم آيينه اي كه خداوند از آن آيينه شناخته مي شود.» بنابراين امام صادق (ع) فرموده است او آيينه ذات حق تعالي است.

شيخ مفيد در ارشاد مى‏نويسد: علومى كه از آن حضرت نقل كرده‏ اند به اندازه ‏اى است كه ره توشه كاروانيان شد و نامش در همه جا انتشار يافت. دانشمندان در بين ائمه (ع) بيشترين نقل ها را از امام صادق روايت كرده ‏اند. هيچ يك از اهل آثار و راويان اخبار بدان اندازه كه از آن حضرت بهره برده ‏اند از ديگران سود نبرده ‏اند. محدثان نام راويان موثق آن حضرت را جمع كرده ‏اند كه شماره آنها، با صرف نظر از اختلاف در عقيده و گفتار، به چهار هزار نفر مى‏رسد.

بيشترين حجم روايات، احاديثي است كه از امام صادق (ع) نقل شده است، اهميت معارف منقول از جعفر بن محمد (ص) به ميزاني است كه شيعه به ايشان منسوب شده است: “شيعه جعفري". كمتر مسئله ديني (اْعم از اعتقادي، اخلاقي و فقهي) بدون رجوع به قول امام صادق (ع) قابل حل است. كثرت روايات منقول از امام صادق (ع) به دو دليل است:

يكي اينكه از ديگر ائمه عمر بيشتري نصيب ايشان شد و ايشان با شصت و پنج سال عمر شيخ الائمه محسوب مي شود (148 - 83 هجري)، و ديگري كه به مراتب مهمتر از اولي است، شرائط زماني خاص حيات امام صادق (ع) است. دوران امامت امام ششم مصادف با دوران ضعف مفرط امويان، انتقال قدرت از امويان به عباسيان و آغاز خلافت عباسيان است. امام با حسن استفاده از اين فترت و ضعف قدرت سياسي به بسط و اشاعه معارف ديني همت مي گمارد. گسترش زائدالوصف سرزمين اسلامي و مواجهه اسلام و تشيع با افكار، اديان، مذاهب و عقايد گوناگون اقتضاي جهادي فرهنگي داشت و امام صادق (ع) به بهترين وجهي به تبيين، تقويت و تعميق “هويت مذهبي تشيع” پرداخت. از عصر جعفري است كه شيعه در عرصه هاي گوناگون كلام، اخلاق، فقه، تفسير و… صاحب هويت مستقل مي شود. عظمت علمي امام صادق (ع) در حدي است كه ائمه مذاهب ديگر اسلامي از قبيل ابوحنيفه و مالك خود را نيازمند به استفاده از جلسه درس او مي يابند. مناظرات عالمانه او با ارباب ديگر اديان و عقايد نشاني از سعه صدر و وسعت دانش امام است. اهميت اين جهاد فرهنگي امام صادق (ع) كمتر از قيام خونين سيد الشهداء (ع) نيست.

شرح حدیث از حضرت امام جعفرصادق علیه‌السلام توسط حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ابتدای جلسه درس خارج فقه ِ بیست و هفتم دی‌ماه 89 (دوازدهم صفر 1432).

فى الکافى، عن الصّادق (علیه‌السّلام)، قال: «انّ اللَّه تعالى لیحفظ من یحفظ صدیقه»؛ [حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام فرمودند:] خداى متعال حفظ میکند آن کسى را که رفیق خود را حفظ کند. [البته] مراد، حفظ جسمانى نیست فقط - حالا آن هم یکى از مصادیقش ممکن است باشد - یعنى آبروى او را حفظ کند، شخصیت او را حفظ کند، جهات او را حفظ کند [و] مراعات کند. خدا یک چنین کسى را حفظ میکند. این پیوندهاى برادرى و رفاقت و انس و اخوت، در اسلام اینقدر اهمیت دارد. شما ملاحظه‌ى رفیقتان را میکنید، او را حفظ میکنید، خداى متعال در پاداش این عمل، شما را حفظ میکند. البته حفظ کردن رفیق معناش این نیست که انسان از گناه او، از خطاى او دفاع کند؛ کما اینکه در این کارهاى حزبى و جناحى و خطى و این چیزها معمول است که اگر خطائى هم از کسى سر بزند، چون با آنها هم‌جبهه است، هم‌خط است، هم‌حزب است، هم‌گروه است، باید بایستند پایش دفاع کنند؛ نه، این مراد نیست؛ این حفظ او نیست؛ این در واقع مخذول کردن او، بدبخت کردن اوست و خود؛ بلکه مراد، حفظ آبروى مؤمنى است که برادرى ایمانى با انسان دارد. جامع، برادرى ایمانى است.