شخصيت حضرت زهرا(س) در كلام وحي
-
سخن گفتن از شخصیتى که داراى عظمتى ویژه و پرورشى نمونه و حضورى همه جانبه در تمام جهات انسانیت است، عشق و عجز را به همراه خودمیآورد. زنان مطرح در قرآن، هریک شاخصهاى ویژهاى داشتهاند و فاطمه، خود به تنهایى همه آن شاخصها را با خود به همراه دارد.
فاطمه، بانویى است چون مریم، پاک و مطهر ـ داراى ارتقاى روحى و معنوی؛ چون بلقیس، با علم و درایت؛ چون زنان معاصر با حضرت موسی، حاضر در تمام لحظات حساس و سرنوشتساز؛ چون هاجر، صبور و با استقامت.
فاطمه، نه تنها، تمامى اینها را در خود، جمع داشت، بلکه خود، حقیقت حُسن و تجسم عینى آن بود و از این بالاتر، او بهترین اهل زمین بود. و از این نیز فراتر، او محور هستى و انگیزه خلقت عالم، اعم از آسمان و زمین و جن بود:
یا أحمد! لولاک لما خلقت الافلاک، لولا على لما خلقتک، لولا فاطمه لما خلقتکما.1
سخن گفتن از فاطمه، فراتر از اندیشه بشرى است، لذا باید شناخت او را در کلمات خدا و رسولش یافت. اگر معانى در قالب آن الفاظ بیان میشود، به منزله تنزیل حقیقت بلند پایه اوست. از اینرو به بررسى آیات نازل شده در حق معرفتش
( 148 ) -
میپردازیم. اما قبل از ورود به بحث، نکاتى را یادآور میشویم.
تبریک
آقای خوبی ها
ای کاش تمام این ثانیه ها و دقیقه ها و ساعت ها …
متوقف در ظهور شما شود.
سالروز تاج گذاری و آغاز امامت
حجة بن الحسن(عج الله)
بر تمام منتظران مبارک باد
ما معتقدیم که عشق سر خواهد زد بر پشت ستم کسی تبر خواهد زد
سوگند به هر چهارده آیه ی نور سوگند به زخم های سرشار غرور
آخر شب سرد ما سحر می گردد مهدی به میان شیعه بر می گردد
این عید مبارک
بر قامت دلربای مهدی ( عج ) صلوات
نخستين اقدام حضرت مهدي عج الله تعالی در آغاز امامت
روزِ در گذشتِ امام يازدهم، و نخستين روز امامت ايشان فرا رسيد. و آن حضرت ناگزير ميان مردم آمده، بر پيکر پدر نماز گزارد.
اين رخداد به گونههايي چند روايت شده است. که در يک روايت شيخ صدوق آن را به صورت مفصل از زبان «ابوالاديان» يکي از خدمت كاران خانه و متصدي امور نامههاي امام عسكري عليه السلام گزارش کرده است.
به نظر ميرسد، حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف پس از شهادت پدر در نخستين ساعتهاي غيبت، با حضور در کنار بدن وي و اقامه نماز بر ايشان، مسائلي را مورد توجه قرار داد، که همگي به نوعي در ارتباط با بحث امامت ايشان بود.
1ـ اجراي سنّت الهي در اقامة نماز امام بر امام،
2ـ پيش گيري از اعلام ختم امامت،
3ـ پيش گيري از انحراف داخلي در جريان امامت،(جريان جعفر)
4ـ تثبيت ادامة جريان امامتِ حقِّه، و اعلام استمرار امامت در امام زنده.(1)
منبع :
1-شيخ كليني، كافي، ج1، ص178 (باب ان الارض لاتخلو من حجة).